Πήγα στην Αθήνα για τριήμερο πριν δυο βδομάδες και πέρασα τέλεια. Πάλι.
Δεν τα χορταίνω αυτά τα παιδιά, απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί τους... Μιλάμε στο τηλέφωνο και όλο λογαριάζουμε "θα κάνουμε αυτό", "θα πάμε εκεί", και τελικά περνάμε τόσο καλά κι είναι οι ώρες μας τόσο γεμάτες με ένα σωρό πράγματα, που ξεχνιόμαστε και τα σχέδια παραμένουν σχέδια! Μα δε με χαλάει καθόλου. :-)
Μέσα σ' όλα, γνώρισα και την πρώτη μουσουλμάνα γάτα. Ευσεβής και προσηλωμένη στα θρησκευτικά της καθήκοντα, προσκυνά και ακουμπά το μέτωπο στο πάτωμα για να προσευχηθεί...
Όχι απαραιτήτως στραμμένη προς τη Μέκκα. LOL
Δεν τα χορταίνω αυτά τα παιδιά, απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί τους... Μιλάμε στο τηλέφωνο και όλο λογαριάζουμε "θα κάνουμε αυτό", "θα πάμε εκεί", και τελικά περνάμε τόσο καλά κι είναι οι ώρες μας τόσο γεμάτες με ένα σωρό πράγματα, που ξεχνιόμαστε και τα σχέδια παραμένουν σχέδια! Μα δε με χαλάει καθόλου. :-)
Μέσα σ' όλα, γνώρισα και την πρώτη μουσουλμάνα γάτα. Ευσεβής και προσηλωμένη στα θρησκευτικά της καθήκοντα, προσκυνά και ακουμπά το μέτωπο στο πάτωμα για να προσευχηθεί...
Όχι απαραιτήτως στραμμένη προς τη Μέκκα. LOL
Μόλις την είδα (και αφού συνήλθα από το γέλιο) βρήκα ακριβώς τι μου θύμιζε... Γύρισα σπίτι και έψαξα κάτι παμπάλαια τεύχη Garfield που έχω κρατημένα, και το σκανάρισα για να δείτε κι εσείς τη συγκλονιστική ομοιότητα.
ROTFL
by Saigon