... and a Happy New Year!

Έταξα ότι θα γράψω post για τα δώρα που ψώνισα μέσω internet και μου πήραν τα μυαλά αυτή την εορταστική περίοδο. Δε βόλεψε να βρω μια ήσυχη στιγμή εδώ και μέρες, γι' αυτό και τώρα τρέχω να προλάβω το νέο χρόνο που σε λίγη ώρα θα κάνει τζα! και θα μου πάρει πάλι κανένα τρίμηνο να συνηθίσω να γράφω 2010 στις ημερομηνίες...
Here goes, λοιπόν.

Πήρα:

Αυτό το ονειρεμένο σημειωματάριο από σουέντ,
για τη Μ. και τη Στέλλα. Κορίτσια, γεμίστε το!

Αυτή την κεντημένη πετσετούλα για τη Στέλλα. Ντελικάτη και μοναδική.
(Στέλλα, περιμένω και φωτογραφίες από το πλεκτό κασκόλ, ε? Μην ξεχνιόμαστε!)

Αυτό το πιάτο και το κερί (με άρωμα κάστανων που ψήνονται, κόβω φλέβες, ωωωωωωωω) για τη μαμά μου.

Αυτή την κούπα για τον αδερφό/κουμπάρο/συγγράφοντα/κολλητό φίλο Baygon. Πού 'σαι, ωρέ? Μου έλειψες!

Για την αφεντιά μου (σιγά που θ' αντιστεκόμουν) παρήγγειλα:

Αυτό το λαχταριστό σετάκι ζαχαριέρας & γαλατιέρας.

Αυτή την ψηφιακή ζυγαριά κουζίνας. Πώς και πώς την περίμενα!

Το πιο σπέσιαλ δώρο για μένα φέτος, ήταν το κουτί που έλαβα από τον karjim, που του έλαχε να γίνει ο BallyClaus μου στην κλήρωση που όπως κάθε χρόνο διοργάνωσε ο Baygon (a.k.a. Stoxasths) για το ελληνικό Forum στο BookCrossing.

Πήρα μεγάλη χαρά, και για τα περιεχόμενα του κουτιού φυσικά, αλλά κυρίως για την εκ του σύνεγγυς γνωριμία μ' αυτόν τον απίστευτο άνθρωπο, που νιώθω σαν να τον ξέρω από πάντα!
Δημήτρη, ευχαριστούμε για όλα! Αμέτρητες ευχές και αγκαλιές σε σένα και όλη την οικογένεια!

Καλή Χρονιά σε όλους, να 'μαστε καλά, έρχονται άλλα...
:-)

by Saigon

On the move

Έξω από τον Παντελεήμονα υπάρχει μια διασταύρωση.
Πάνω στη διασταύρωση υπάρχει ένα βενζινάδικο.
Πίσω από το βενζινάδικο υπάρχει ένα τσαΐρι.
Τώρα θα μου πείτε, τι είναι "τσαΐρι". Και με το δίκιο σας.
Είναι αυτό που μπορεί να περιγραφεί ως πίσω αυλή, αλάνα, άχτιστο οικόπεδο, χώρος απόθεσης άχρηστων αντικειμένων. Βρείτε κι άλλα, ως blog ενθαρρύνουμε την ποικιλία. Γενικώς.
Όμως η λέξη "τσαΐρι", που συνηθίζεται εδώ στην Σαϊμπάι, περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το κομμάτι γης πίσω από το βενζινάδικο.
Στο τσαΐρι λοιπόν, υπάρχει ένα παράπηγμα. Δεν ξέρουμε σε τι χρησιμεύει. Μπορεί να είναι αποθήκη. Μπορεί να είναι βοηθητικό δωματιάκι. Μπορεί να είναι αποχωρητήριο.
Δίπλα στο παράπηγμα, όμως, υπάρχει κάτι το συγκλονιστικό.

Άντε να σας κάνω κι ένα ζουμάρισμα για να το απολαύσετε.

Ναι. Καλά βλέπετε. Είναι ένας Δίας. Παρντόν, εννοούσα Ο Δίας. Σε φυσικό (?!) μέγεθος και με όλη τη μεγαλοπρέπεια που αρμόζει σε έναν αρχαίο θεό του διαμετρήματός του.
Τώρα που το σκέφτομαι, κατά τα φαινόμενα το παράπηγμα είναι τουαλέτα. Ταιριαστό το βρίσκω. Θρόνος έξω, θρόνος μέσα...
LOL

by Saigon

Υ.Γ.: Εγώ μια μέρα θα κάνω release εκεί, κι ας ντρέπεται ο Woody να σταματήσουμε για... προσκύνημα. Είναι ένας από τους στόχους μου ως BookCrosser. Τελείωσε.

All about Έβα - On the move

O Woody κι εγώ, εκτός από νέοι γονείς ενθουσιασμένοι με το Babywearing, εκτός από μαγνήτες τραγελαφικών συμβάντων που συχνά φαντάζουν προϊόντα φαντασίας, εκτός από συγκάτοικοι ενός γάτου (διότι η φράση 'αιλουροειδές κατοικίδιο' είναι οξύμωρο σχήμα, οι γάτες δεν είναι ποτέ κατοικίδια, είναι συνιδιοκτήτριες με δικαίωμα άσκησης βέτο), είμαστε και μέλη του BookCrossing.
[Κατήχηση αστραπή: Το BookCrossing είναι ένα κίνημα βιβλιόφιλων που βασίζεται στην ιδέα του να μπορείς να αφήσεις κάπου ένα βιβλίο, και με τη βοήθεια ενός μοναδικού αριθμού δοσμένου από το site (BCID) να μπορείς να παρακολουθήσεις την πορεία του... Για περισσότερες πληροφορίες, ρωτήστε εντός, ξεκοκκαλίστε το site ή ρίξτε βλέφαρο εδώ.]

Το Φεβρουάριο που μας πέρασε, στο ελληνικό Forum του BookCrossing διοργανώθηκε το καθιερωμένο release challenge για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Ο στόχος ήταν να απελευθερώσουμε βιβλία σχετικά με την αγάπη και τον έρωτα, ως προς το περιεχόμενο ή/και τον τίτλο τους. Αν μάλιστα βρίσκαμε και σημείο απελευθέρωσης σχετικό με το challenge, το release γινόταν πιο ενδιαφέρον, και πολλές φορές πιο ευφάνταστο και αστείο.
Τη μέρα πριν λήξει το challenge, και αφού είχα απελευθερώσει μερικά βιβλιαράκια στην Σαϊμπάι, μου τηλεφώνησε ο Woody ξεκαρδισμένος στα γέλια.
"Έλα, είμαι στο Μακρύγιαλο (Πιερίας)".
"Ναι. Μα τι έπαθες?"
"Δε θα το πιστέψεις, τι βρήκα γραμμένο σε έναν τοίχο".
"Τι γράφει? Πάρε ανάσα παιδάκι μου, θα πνιγείς!"
Μου λέει τα καθέκαστα. Πνίγηκα κι εγώ από τα γέλια.
"Σοβαρά μιλάς?!?!?!? Έχω το τέλειο βιβλίο για release!!!!"

Την επόμενη μέρα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, πήγαμε μαζί στο Μακρύγιαλο για να φάμε ψαράκι οι δυο μας, ρομαντικά. Και προηγουμένως περάσαμε από το επίμαχο σημείο, κάτω από την αερογέφυρα της εξόδου από τον διεθνή, για να απελευθερώσουμε το βιβλίο με τίτλο "Η γραμματική του έρωτα". Να και η φωτογραφία:

Γελάσαμε απίστευτα με την απελευθέρωση, και μάλιστα χάρη σ' αυτήν πήραμε και βραβείο από τους διοργανωτές του challenge!
Τώρα όμως έρχεται το καλό...

Πριν δέκα μέρες είχαμε τη μεγάλη χαρά και τιμή να γνωρίσουμε εκ του σύνεγγυς τον παγκοσμίου φήμης και επιτυχίας blogger Γιωρίκα, ο οποίος συν γυναικί και τέκνω ήρθε για παραθερισμό στο Μακρύγιαλο και άφησε πίσω του ζουμιά και ανεξίτηλες εντυπώσεις. ;-)
Αφού λοιπόν μας έκαναν πρώτα μια επίσκεψη για καφέ, τους ανταποδώσαμε την επίσκεψη για φαγητό στο Μακρύγιαλο.
Και περάσαμε ξανά κάτω από την ξακουστή αερογέφυρα...
Και κοντέψαμε να πέσουμε κάτω από τα γέλια.

Γεια σου ρε φίλε, όπου κι αν είσαι, με το σεβντά σου τον άσβεστο. Να 'σαι καλά! LOL
(Ρε συ Εύα, κάν' του του ανθρώπου ένα ψυχικό, το αξίζει. Χαχαχαχαχ)

by Saigon