Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

... και με τη βούλα!

Τώρα τελευταία γέμισε η blogόσφαιρα από βραβεία που απονέμονται από bloggers σε άλλους bloggers. Πήραμε λοιπόν κι εμείς τα πρώτα μας, και μάλιστα σε διπλή δόση!


Η αγαπημένη μας φίλη Στέλλα από τα Αστεράκι Slings, έγραψε για το ταπεινό μας αποκούμπι, πως είναι "ένα blog που ανήκει σε γονείς", και ο Baygon με τους λεπτούς του τρόπους έγραψε την προηγούμενη ιστορία... Εξαιρετικό timing, αγαπητέ! LOL
Το μόνο που μας βοηθάει κάπως να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας είναι πως ο Baygon είναι νονός κι όχι γονιός, και πως το post του αναρτήθηκε πριν μάθουμε για την απονομή.
(Το 'σωσα?)


Sunshine Blog Award

Η γλυκιά μας Κοκκινοσκουφίτσα αποφάσισε να μας συμπεριλάβει στη λίστα των ιστολογίων όπου χαρίζει το βραβείο, και μάλιστα συγκινηθήκαμε με τον τρόπο που αναφέρθηκε σε μας! Το βρήκαμε πολύ τρυφερό!

Ευχαριστούμε πολύ-πολύ και τις δύο, κορίτσια! Έχετε την αγάπη και τον απεριόριστο θαυμασμό μας!


by Saigon & Baygon

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Ποστ για τον τύπο που κατουρούσε δίπλα μου στις τουαλέτες του κινηματογράφου απόψε


Σ'αγαπώ.

Ναι, εσένα που κατουρούσες δίπλα μου στις τουαλέτες του κινηματογράφου απόψε μετά το "Sherlock Holmes", το οποίο ήταν γαμάτο btw. Εσένα που όταν ήρθες να κατουρήσεις, κοιτούσες με πείσμα το όργανό σου και πρόσεχες να μην κοιτάξεις στο ελάχιστο δίπλα σου να μην σε πάρουν για αδερφή. Κυρίως όμως σ'αγαπάω γιατί όταν πήγες να πλύνεις τα χέρια σου, έριξες δύο σταγόνες νερό (κυριολεκτικά!) στα αντρίκια χέρια σου (χωρίς κρεμοσάπουνο φυσικά, αυτά είναι φλωριές) και αφού τα έτριψες(!), με το ίδιο... νερό έφτιαξες τα μαλλιά σου και καμάρωνες το πόσο υπέροχος είσαι στον καθρέφτη! Ειλικρινά, είσαι θεός, είσαι άφταστος, είσαι ατελείωτος. Η επιστήμη θα έπρεπε να σε ονομάσει ξεχωριστό είδος, κάτι σε "homo ellinicus". Αλλά αν το έκανε, θα επαναστατούσες γιατί έχει το "homo" μέσα που παραπέμπει σε αδερφή και σου την δίνει στα νεύρα (μπορεί να σου θυμίζει κι εκείνο το "ενοχλητικό" όνειρο με τον κολλητό σου). Αλλά εσύ είσαι ατελείωτος, είσαι μοναδικός, είσαι ανεπανάληπτος. Έβαλες δύο σταγόνες νερό στα χέρια σου, το οποίο νερό προφανώς έχει μαγικές ιδιότητες και κατάφερε να εξοντώσει κάθε μικροοργανισμό που έπρεπε να εξοντωθεί, και με το ίδιο νερό έφτιαξες το μαλλί σου για να βγεις σούπερ γκόμενος στην κοπελιά που σε περίμενε έξω. Μπορεί να πήγες για κατούρημα και στο σινεμά, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα έχεις μαλλί σαν λέτσος. Όχι, το μαλλί σου θα είναι τέλειο φυσικά, φρεσκοφτιαγμένο στο μπάνιο, με ένα μείγμα νερού (αυτό, το μαγικό) και αναμνηστικών από κατούρημα. Αλλά κανείς δεν θα το ξέρει. Και θα είσαι και ήσυχος, αφού "έπλυνες" τα χέρια σου (λέμε τώρα) και βγήκες και σινιαρισμένος να σε δει το πλήθος κι "εκείνη".
Είσαι μεγάλο αλάνι τελικά. Σε ζηλεύω. Ζηλεύω την φυσικότητα και την αθωότητα με την οποία κινείσαι. Ο κόσμος, η στοιχειώδης υγιεινή, η ευγένεια, όλα είναι εύπλαστα στο μυαλό σου, κινούνται σε μια τροχιά γύρω από την άνεση και την βαρεμάρα σου. Πήγες για κατούρημα, έριξες δυο σταγόνες νερό στο χέρι σου και με το μείγμα που δημιουργήθηκε έφτιαξες τα μαλλιά σου για να φαίνεσαι όμορφος. Και βάζω στοίχημα οτι είχες ξεσκιστεί στο γέλιο με την σκηνή με το "ζελέ" που έβαλε στα μαλλιά της η Κάμερον Ντίαζ στο "Κάτι τρέχει με την Μαίρη". Τεράστιε!

by Baygon

ΥΓ1: τι υπέροχο ποστ για να γιορτάσουμε τα 100 ποστ μας στο "Saigon & Baygon Inc."!
ΥΓ2: τι υπέροχο ποστ μετά την αναφορά μας στο Babywearing ως ένα blog από γονείς!
ΥΓ3: Saigon και Woody, συγχαρητήρια για τον νονό που διαλέξατε σας έδωσα;