Οι διακοπές μας ήταν λίγες. Ήταν αγχωμένες και λίγες. Ήταν όμως σε ένα μέρος που λατρέψαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο, και που σκεφτόμαστε να κάνουμε μόνιμο τόπο διακοπών...
Το ψαροχώρι του ήλιου. Το προσωπικό μας Kokomo.
Το ψαροχώρι του ήλιου. Το προσωπικό μας Kokomo.
Φωτογραφίες δεν υπάρχουν πολλές, και δε ζοριστήκαμε να βρούμε δικαιολογία γι' αυτό. Η απάντηση είναι τόσο απλή:
- Γιατί δε βγάλατε φωτογραφίες?- Γιατί περνούσαμε καλά.
Δεν υπήρχε χρόνος για φωτογραφίες! Ή θα ήμασταν μέσα στο νερό, αφημένοι σε μια αρχέγονη αίσθηση ελαφρότητας και ελευθερίας, ή θα αράζαμε στο δωμάτιο διαβάζοντας, πλέκοντας και ακούγοντας jazz, ή θα είχε βραδιάσει πια και θα βολτάραμε δίπλα στη θάλασσα. Μια θάλασσα γυαλί, σμαραγδένια και ζεστή, ακύμαντη όλες τις ώρες της ημέρας.
Γεύσεις και λιχουδιές και αρώματα και απολαύσεις διάφορες.
Κουβέντες και γέλια και αναμνήσεις με πολύ ενδιαφέρουσα παρέα. Κρέπες και ουζάκια με έναν ήρωα των παιδικών μου χρόνων, τον άνθρωπο που έφτιαξε τις παλιές καλές διαφημίσεις της Σερενάτας, του Nesquik, του Carnation, του Dolca! Ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν... Μια γερή δόση ρετρό, πάνω που έκλεισα τα 30.
Κουβέντες και γέλια και αναμνήσεις με πολύ ενδιαφέρουσα παρέα. Κρέπες και ουζάκια με έναν ήρωα των παιδικών μου χρόνων, τον άνθρωπο που έφτιαξε τις παλιές καλές διαφημίσεις της Σερενάτας, του Nesquik, του Carnation, του Dolca! Ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν... Μια γερή δόση ρετρό, πάνω που έκλεισα τα 30.
Όσο και να μέναμε εκεί, δε θα μας έφτανε. Γι' αυτό και υποσχεθήκαμε να ξαναπάμε. :-)