Νοσταλγός του rock'n'roll (Mix Tape I)

Τι σας θυμίζει αυτό το τραγουδάκι? Εγώ πάντως βρίσκω μέσα του έναν στίχο οικείο... "Έκανα αποστείρωση χρονάκια δεκαδύο / μέσα σ' ένα γυάλινο οξυζενέ ωδείο / κόσμος ξεχασμένος, πιάνο κλασικό". Και γενικά στον τίτλο του, ώρες-ώρες βρίσκω τον εαυτό μου. Όσοι με ξέρουν μπορούν να το πιστοποιήσουν. Σπάω τα νεύρα μερικών, αλλά τι να κάνουμε! Είμαι νοσταλγός.

Μ' αυτό το post ανοίγω μια νέα σειρά αναρτήσεων (όπως έχουμε τα On the move και το AliceVerissi), και θα πρέπει μια φορά το μήνα να ανέχεστε τις νοσταλγίες μου. Θα ανεβάζω φωτογραφίες ή/και βίντεο από αναμνήσεις που σημάδεψαν τα παιδικά (ίσως και τα πρώτα εφηβικά) μου χρόνια. Μη βιαστείτε λοιπόν να προτείνετε πράγματα που ξέχασα, γιατί έχω μαζέψει μπόλικο υλικό και θα το ανεβάζω λίγο-λίγο. Μια φορά το μήνα, είπαμε! Να σχολιάζετε όμως, να λέτε τι αναπολείτε ή τι προσπαθείτε να απωθήσετε από τη μνήμη σας... LOL

Και τι καλύτερο για αρχή, φυσικά, απ' την αγαπημένη κασέτα. Όσες φορές και να πούμε για την κασέτα, λίγες θα μου φαίνονται! Το post εδώ, το post εκεί, η τσάντα fashion-statement που μου χάρισε ο Baygon πέρσι...

Άρτσι

Δε μπορεί, όλο και κάποιοι(-ες) από σας διαβάζατε τις περιπέτειες του Άρτσι και του Ρέτζι, της Μπέτι και της Βερόνικα!

Κονσόλα Atari

Το λατρεύαμε! Μόλις τις προάλλες συζητούσαμε με τον Baygon, τον Woody και τον Digital Awareness για παιχνίδια όπως το αεροπλανάκι, τα τανκς, το Pong, ακόμα και το κρυφτό όπου μπορούσες να κρυφτείς μέχρι και πίσω από τον τοίχο ή κάτω από το χαλί!

Το πουλί που ισορροπεί στο ράμφος του

Τρομερό δεν ήταν? Το βάζαμε να σταθεί στις άκρες των επίπλων, στη μύτη μας, σε κάθε πιθανή κι απίθανη γωνία. Μας συνάρπαζε η κατασκευή του, τόσο έξυπνη και τόσο απλή ταυτόχρονα.

Το κλιπ-μπανάνα

Προσωπικά, δεν είχα ποτέ ένα τέτοιο, γιατί τα μαλλιά μου ήταν πάντα κοντό καρέ (ως το σαγόνι) και δεν πιάνονταν. Το καλοκαίρι ανάμεσα στη Β' και Γ' Γυμνασίου αποφάσισα να τα μακρύνω. Είχαν όμως οι μακρυμαλλούσες φίλες μου, και ζήλευα το πόσο ωραία ήταν τα μαλλιά τους, είτε λυτά είτε δεμένα μ' αυτό το πρακτικό κοκκαλάκι. Αχ!

Μπάτμαν και Ρόμπιν

Στην τηλεόραση. Κάθε σαββατοκύριακο, το πρωί. Προϊστορικά. Πω πω πω!!!

Το μενταγιόν που κόβεται στα δυο

Από τότε που έμενα στο νησί, κυαλάριζα ένα τέτοιο για να το μοιραστώ με την κολλητή μου... Ήταν απίστευτα δημοφιλές! Απέκτησα το ήμισυ ενός παρόμοιου (που όμως έγραφε LO/VE) αργότερα και το κρέμασα σε ένα κομποσχοινάκι στον καρπό μου.

Πάρτε και το βίντεο για το πρώτο Mix Tape:

Λοιπόν? Περάσατε καλά? :-)

by Saigon