Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Νοσταλγός του rock'n'roll (Mix Tape I)

Τι σας θυμίζει αυτό το τραγουδάκι? Εγώ πάντως βρίσκω μέσα του έναν στίχο οικείο... "Έκανα αποστείρωση χρονάκια δεκαδύο / μέσα σ' ένα γυάλινο οξυζενέ ωδείο / κόσμος ξεχασμένος, πιάνο κλασικό". Και γενικά στον τίτλο του, ώρες-ώρες βρίσκω τον εαυτό μου. Όσοι με ξέρουν μπορούν να το πιστοποιήσουν. Σπάω τα νεύρα μερικών, αλλά τι να κάνουμε! Είμαι νοσταλγός.

Μ' αυτό το post ανοίγω μια νέα σειρά αναρτήσεων (όπως έχουμε τα On the move και το AliceVerissi), και θα πρέπει μια φορά το μήνα να ανέχεστε τις νοσταλγίες μου. Θα ανεβάζω φωτογραφίες ή/και βίντεο από αναμνήσεις που σημάδεψαν τα παιδικά (ίσως και τα πρώτα εφηβικά) μου χρόνια. Μη βιαστείτε λοιπόν να προτείνετε πράγματα που ξέχασα, γιατί έχω μαζέψει μπόλικο υλικό και θα το ανεβάζω λίγο-λίγο. Μια φορά το μήνα, είπαμε! Να σχολιάζετε όμως, να λέτε τι αναπολείτε ή τι προσπαθείτε να απωθήσετε από τη μνήμη σας... LOL

Και τι καλύτερο για αρχή, φυσικά, απ' την αγαπημένη κασέτα. Όσες φορές και να πούμε για την κασέτα, λίγες θα μου φαίνονται! Το post εδώ, το post εκεί, η τσάντα fashion-statement που μου χάρισε ο Baygon πέρσι...


Άρτσι
Δε μπορεί, όλο και κάποιοι(-ες) από σας διαβάζατε τις περιπέτειες του Άρτσι και του Ρέτζι, της Μπέτι και της Βερόνικα!


Κονσόλα Atari
Το λατρεύαμε! Μόλις τις προάλλες συζητούσαμε με τον Baygon, τον Woody και τον Digital Awareness για παιχνίδια όπως το αεροπλανάκι, τα τανκς, το Pong, ακόμα και το κρυφτό όπου μπορούσες να κρυφτείς μέχρι και πίσω από τον τοίχο ή κάτω από το χαλί!


Το πουλί που ισορροπεί στο ράμφος του
Τρομερό δεν ήταν? Το βάζαμε να σταθεί στις άκρες των επίπλων, στη μύτη μας, σε κάθε πιθανή κι απίθανη γωνία. Μας συνάρπαζε η κατασκευή του, τόσο έξυπνη και τόσο απλή ταυτόχρονα.


Το κλιπ-μπανάνα
Προσωπικά, δεν είχα ποτέ ένα τέτοιο, γιατί τα μαλλιά μου ήταν πάντα κοντό καρέ (ως το σαγόνι) και δεν πιάνονταν. Το καλοκαίρι ανάμεσα στη Β' και Γ' Γυμνασίου αποφάσισα να τα μακρύνω. Είχαν όμως οι μακρυμαλλούσες φίλες μου, και ζήλευα το πόσο ωραία ήταν τα μαλλιά τους, είτε λυτά είτε δεμένα μ' αυτό το πρακτικό κοκκαλάκι. Αχ!


Μπάτμαν και Ρόμπιν
Στην τηλεόραση. Κάθε σαββατοκύριακο, το πρωί. Προϊστορικά. Πω πω πω!!!


Το μενταγιόν που κόβεται στα δυο
Από τότε που έμενα στο νησί, κυαλάριζα ένα τέτοιο για να το μοιραστώ με την κολλητή μου... Ήταν απίστευτα δημοφιλές! Απέκτησα το ήμισυ ενός παρόμοιου (που όμως έγραφε LO/VE) αργότερα και το κρέμασα σε ένα κομποσχοινάκι στον καρπό μου.

Πάρτε και το βίντεο για το πρώτο Mix Tape:


Λοιπόν? Περάσατε καλά? :-)

by Saigon

5 σχόλια:

Crazy Tourists είπε...

Jetsons!!! Άπαιχτοι!!! Τι μου θύμισες!!!

Τρελοτουρίστρια

Saigon & Baygon Inc. είπε...

Μα μέσα στο μυαλό και την ψυχή μου αυτό το κορίτσι!
Έχουμε πει ξανά, σαν την κασέτα δεν έχει, αγαπάμε κασέτες! Δεν είχα ιδέα οτι διάβαζες Άρτσι, τα λάτρευα και τα έψαχνα παντού. Κυκλοφορούν ακόμα άραγε;
Τι κάψιμο αυτή η συζήτηση για το Ατάρι; τι γέλιο; τι αναμνήσεις; τι γαμάτο θέαμα να συζητάμε σαν παππούδια για τα παιδικά μας παιχνίδια; Κόλλημα με μενταγιόν είχα κι εγώ, είχα πάρει ένα κι όταν πήγα να δώσω το μισό, δεν κοβότανε το άτιμο κι έγινα θέαμα, χαχα!
Γαμάτο ποστ, ανυπομονώ για την συνέχεια, να'σαι καλά βρε Saigon!

Baygon

drSpock είπε...

Πάνω που πήγαινα να πω ότι εγώ μεγάλωσα σε άλλο κόσμο (και χώρα) γιατί άκουστά είχα μόνο τα περισσότερα, έπεσα πάνω στο κλιπ μπανάνα!

Acro είπε...

Τα mix tapes από το ραδιόφωνο: (τηλέφωνο στον πειρατικό σταθμό, "βάλτε σας παρακαλώ το eye of the tiger αλλά μη μιλήσετε για να το γράψω", ο πειρατής 9/10 μιλούσε στην αρχή και στο τέλος του τραγουδιού).

Μετά βγήκαν τα "Hi Fi" και μπορέσαμε να αντιγράψουμε δίσκους στις κασέτες, στερεοφωνικά.
(Ας μη ξεχνάμε το απαραίτητο στυλό bic, το κατσαβιδάκι και την κόλα, όταν η κασέτα έτρωγε μάσημα και χρειαζόταν επισκευές)...

Συνειδητοποιώ ότι αν τα σχολιάσω όλα, θα ξημερώσω, οπότε θα πω ακόμη μόνο ότι, ένα ολόιδιο πουλί που ισορροπεί, το έχω ακόμη δίπλα στο monitor. Κάπου το βρήκε η Γεωργία πριν 7-8 χρόνια, και από τότε, όλο εδώ γύρω πετάει...

Καλές οι φάσεις από το παρελθόν. Δεν θα ήθελα όμως να τις ξαναζήσω. Η δεκαετία του 80 ειδικά, ήταν σούπερ ντούπερ καρακίτς. :)

Saigon & Baygon Inc. είπε...

@ Τρελοτουρίστρια:
Χαίρομαι τόσο πολύ που σου άρεσε!
Μείνε συντονισμένη, και έρχονται περισσότερα!

@ Baygon:
Α ρε κ'μπάρε, γράψε τίποτις και μας φλόμωσες στο On the move... χιχιχι

@ Dr. Spock:
Αλήθεια είχες κι εσύ τέτοιο?? Μα δε γίνεται επιτέλους, πρέπει να ψάξω σε κανένα παζάρι ή πανηγύρι, να βρω έστω κάτι παρόμοιο μπας και μου φύγει ακόμα ένα απωθημένο!
Δεν το φανταζόμουν πως δε θα ήξερες τα περισσότερα... Να παρακολουθείς αυτά τα post και να αφήνεις σχόλια, για να κάνουμε σύγκριση των παρελθόντων σε Ελλάδα και Κύπρο!

@ Acro:
Όοοοοοοοοοοχι, ούτε εμείς θα θέλαμε να τα ξαναζήσουμε. Το έχω ξαναπεί πως ήμουν ΤΟΣΟ τυχερή που γλίτωσα από τη μόδα της εποχής! Καρακιτσαριό δε λες τίποτα! Άλλωστε είναι και tag, αν το καλοπροσέξεις... χαχαχαχαχ

Saigon