Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Kokomo

Η παρούσα ανάρτηση διαβάζεται καλύτερα με τη σωστή μουσική υπόκρουση:



Οι διακοπές μας ήταν λίγες. Ήταν αγχωμένες και λίγες. Ήταν όμως σε ένα μέρος που λατρέψαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο, και που σκεφτόμαστε να κάνουμε μόνιμο τόπο διακοπών...
Το ψαροχώρι του ήλιου. Το προσωπικό μας Kokomo.


Φωτογραφίες δεν υπάρχουν πολλές, και δε ζοριστήκαμε να βρούμε δικαιολογία γι' αυτό. Η απάντηση είναι τόσο απλή:
- Γιατί δε βγάλατε φωτογραφίες?
- Γιατί περνούσαμε καλά.


Δεν υπήρχε χρόνος για φωτογραφίες! Ή θα ήμασταν μέσα στο νερό, αφημένοι σε μια αρχέγονη αίσθηση ελαφρότητας και ελευθερίας, ή θα αράζαμε στο δωμάτιο διαβάζοντας, πλέκοντας και ακούγοντας jazz, ή θα είχε βραδιάσει πια και θα βολτάραμε δίπλα στη θάλασσα. Μια θάλασσα γυαλί, σμαραγδένια και ζεστή, ακύμαντη όλες τις ώρες της ημέρας.



Γεύσεις και λιχουδιές και αρώματα και απολαύσεις διάφορες.
Κουβέντες και γέλια και αναμνήσεις με πολύ ενδιαφέρουσα παρέα. Κρέπες και ουζάκια με έναν ήρωα των παιδικών μου χρόνων, τον άνθρωπο που έφτιαξε τις παλιές καλές διαφημίσεις της Σερενάτας, του Nesquik, του Carnation, του Dolca! Ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν... Μια γερή δόση ρετρό, πάνω που έκλεισα τα 30.


Όσο και να μέναμε εκεί, δε θα μας έφτανε. Γι' αυτό και υποσχεθήκαμε να ξαναπάμε. :-)



by Saigon

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Mix Tape (V)


Η κορδέλα της ρυθμικής γυμναστικής
Δεν ξέρω αν η μόδα χτύπησε κι άλλα δημοτικά σχολεία εκείνη τη χρονιά, ούτε αν κατά περιόδους ξαναγυρνάει για να ξετρελάνει τα κορίτσια. Πάντως το 1991 τα καταστήματα αθλητικών ειδών στην πόλη μου έκαναν τις πιο υψηλές πωλήσεις όλων των εποχών σε κορδέλες. Όλες είχαμε! Η δική μου ήταν απαλό ροζ σαν κουφέτο, σατέν και πανάλαφρη. Για να την ξεχωρίζω από τις ίδιες των συμμαθητριών (διότι μια επαρχιακή πόλη δεν επρόκειτο να έχει τεράστια ποικιλία στα χρώματα, και είχαμε περιοριστεί σε 3-4 από δαύτα), είχα κολλήσει πάνω στο ξυλάκι ένα μικροσκοπικό αυτοκόλλητο, ένα πράσινο μήλο με πονηρό χαμογελάκι σε μαύρο φόντο.


Το ανεμιστηράκι χειρός
Πολύ διαδεδομένο τις χρονιές 1990-1991, το εικονιζόμενο ανεμιστηράκι είχε τη δυνατότητα να αλλάζει κεφαλή και από ανεμιστηράκι να γίνεται χτυπητήρι του φραπέ. LOL
Μάλιστα σε ένα επεισόδιο της σειράς "Οι Τρεις Χάριτες", η θεία Μπεμπέκα βγάζει ένα τέτοιο ανεμιστηράκι από την τσάντα της για να ανακουφιστεί από τον καύσωνα (εδώ το βίντεο, η σκηνή από το 2:30 ως 4:09).


Το παγωτό-μπαλάκι
Εκνευριστικό? Ναι, αλλά και ρετρό. (χιχιχιχι)


Τα πλαστικά παπουτσάκια για τη θάλασσα
Έγκλημα!! Κάποιος να φωνάξει τη fashion police!!!
Σας έχω άλλη μια σχετική φωτογραφία, θα τη βάλω όμως σε κάποιο από τα επόμενα Mix Tape. Πάντως αυτός ο λαστιχένιος πάτος-ουράνιο τόξο είναι όλα τα λεφτά!


Το Σούπερ-Ατού
Μου λείπει πολύ αυτό το παιχνίδι. Είμαι σοβαρά, γιατρέ?
Το εικονιζόμενο deck είναι διπλό Mix Tape, γιατί ήταν δώρο του αγορίστικου περιοδικού Μπλεκ.
Είχα ένα deck σούπερ-ατού με ιστιοφόρα. Κάθε φορά που το θυμάμαι, φέρνω στο νου μου τον αγαπημένο μου ξάδερφο, που δε ζει πια...

Δεν είχαν πολλά σχόλια οι φωτογραφίες για το Mix Tape αυτού του μήνα, ίσως επειδή με πήρε από κάτω η νοσταλγία και μελαγχόλησα λιγάκι. Θα σας αποζημιώσω όμως με το βιντεάκι, που πάντα το αγαπώ και μου θυμίζει ευτυχισμένες και ανέμελες εποχές:

Όποιος πέρασε καλά βλέποντας αυτή την ταινία στα παιδικάτα του, ας σηκώσει το χέρι να γίνουμε πολλοί! :-)

by Saigon
Mix Tape (I), (II), (III), (IV)

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα... το κουδούνι μου


Έχω παλιομοδίτικη σχέση με τους ταχυδρόμους μας. Είναι δύο συγκεκριμένοι, που με ξέρουν και με προσέχουν. Και τους προσέχω κι εγώ με τη σειρά μου. Ο ερχομός του ταχυδρόμου είναι για μένα γιορτή, και βγάζω κέρασμα και δροσερό νερό, όπως κάποτε οι νοικοκυραίοι έβγαζαν μεζέ και τσίπουρο και τον κάθιζαν στο τραπέζι μαζί τους για να ξαποστάσει. Και οι ταχυδρόμοι πάντα χτυπάνε το θυροτηλέφωνο για να μου δώσουν την αλληλογραφία στο χέρι, κι αν δε με βρουν σπίτι περνάνε ξανά μετά το τέλος της βάρδιας τους, και μου φέρνουν καλούδια από τον κήπο τους.

Γι' αυτό και χαίρομαι πολύ όταν ο ταχυδρόμος φέρνει πακετάκια, που μετά θα γεμίσουν το τραπέζι της κουζίνας με όμορφα πράγματα.
Να η φωτογραφία από το λεγόμενο 'Must-Have Kit' για το πλέξιμο!

Αναλυτικά, από επάνω αριστερά και δεξιόστροφα, καταλήγοντας στο κέντρο:
  • 1 μετρίου μεγέθους stitch holder
  • σετ από 10 καρφίτσες με επίπεδο κεφάλι
  • χάρακας σε cm και in, κόφτης για το νήμα, μετρητής για πάχος βελόνας, μετρητής gauge
  • 2 πλαστικά προστατευτικά αιχμών για γις βελόνες πλεξίματος
  • 2 βελόνες ραψίματος για πλεκτά, με μεγάλο 'μάτι' και αμβλεία άκρη
  • σετ από 2 ίσιες cable needles
  • 1 μετρητής γραμμών
  • σετ από 20 split ring markers
Και ένα πακετάκι με χάντρες και κουμπιά που πήρα από το Etsy:

Τι ωραίο περιτύλιγμα!!!


Ορίστε και το πιο πρόσφατο δημιούργημά μου με βελονάκι:



Νομίζω πως θα φορεθούν πολύ φέτος το χειμώνα. Τι λέτε κι εσείς? :-)

by Saigon

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Knit 'n' Natter


Το πλέξιμο δε συνηθίζεται στην πόλη μου. Στο μαγαζί απ' όπου αγοράζω τα νήματα, είμαι σεσημασμένη ως "η νεαρή που πλέκει". Μια φορά φεύγοντας έπεσε από τη σακούλα μου ένα κουβάρι σομόν ακρυλικό, και η ιδιοκτήτρια του μαγαζιού το κράτησε στην άκρη και μου το έδωσε την επόμενη φορά που πήγα.
Ένα άλλο μαγαζί, που υποτίθεται πως ειδικεύεται στον εξοπλισμό για κέντημα/ράψιμο, δεν έχει βελονάκια σε άλλα μεγέθη, παρά μόνο τα λεπτά μεταλλικά για τη δαντέλα. Δεν είδα ακόμα τι συλλογή από νήματα έχουν στο υπόγειο.

Στη ζωή μου όμως κάτι έχει αλλάξει.
Ξαφνικά άρχισα να ξαναβγαίνω. Για καφέ, για φαγητό, για κρασάκι, για ψώνια, για clubbing. Για ολοήμερη στο ΙΚΕΑ.
Ξαφνικά βρέθηκα σε αποκλειστική γυναικοπαρέα. Δεν μου είχε ξανατύχει. Είναι ενδιαφέρον!
Ξαφνικά δε νιώθω και τόσο μόνη. Γιατί βρήκα πρόσωπα χαμογελαστά και κεφάτα, που καταλαβαίνουν για ποιο πράγμα μιλάω. Ειδικά όταν πρόκειται για βελόνες και νήματα.
Κι όλα αυτά ξεκίνησαν όταν έγινα μέλος στο Ravelry. :-)

Νεαρές (και μη) γυναίκες από τις γύρω πόλεις, με δέχτηκαν στην παρέα τους με χαρά. Γυναίκες καλλιεργημένες, με χιούμορ, με όρεξη για δημιουργία, με έκαναν φίλη τους και νιώθω τόσο ευτυχισμένη και δραστήρια, το μυαλό μου γέμισε ιδέες, μαθαίνω καινούρια πράγματα, και καμαρώνω γι' αυτά που φτιάχνω. Κάθε τόσο βρισκόμαστε όλες μαζί για να κουβεντιάσουμε και να πλέξουμε δημοσίως, σοκάροντας τα πλήθη γύρω μας (και κρυφογελώντας all the while, LOL).

Όποια έχει παραλάβει καινούρια νήματα, τα φέρνει μαζί της για να τα χαζέψουν οι υπόλοιπες με θαυμασμό.
Στο τραπέζι απλώνονται βιβλία και περιοδικά για πλέξιμο και βελονάκι, λαχταριστά αξεσουάρ, φωτοτυπίες από σχέδια, μικροδωράκια. Μιλάμε για όλα, γελάμε πολύ, περνάμε υπέροχα! Ήδη έχουμε γίνει αχώριστες, νοιαζόμαστε η μία την άλλη, γιορτάζουμε γενέθλια, συμπαραστεκόμαστε όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Δε χορταίνουμε να ανταμώνουμε.

handywoman


Twinkleshine


neth

katiemax


Twinkleshine & handywoman


katiemax & Saigon

It's a wonderful life. :-)

by Saigon