Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;...

Απόγευμα Τετάρτης στο γαλήνιο φωτογραφείο της Σαϊμπάι και ο Ευτύχης μυρίζει Χωσέ. Όχι, δεν είναι José Cuervo, δεν είναι κανείς Ιθπανόθ που τον λένε José, απλά "οσμίζεται" ότι πλησιάζει πελάτης που θα μας "χώσει" με κάτι που θα ζητήσει, είτε από άποψη ταχύτητας παράδοσης παραγγελίας είτε από άποψη απαιτήσεων.
Σε λίγα μόνο λεπτά εμφανίζεται κυρία κοντά στα 50 με ψηφιακή μηχανή. Ξέρει την ψηφιακή μηχανή όσο εγώ να χειρίζομαι το τηλεσκόπιο Humble, δλδ καμιά απολύτως ιδέα, ένα βήμα μόλις μετά το "είναι σατανικό, όργανο του Εξαποδώ". Μας δίνει την κάρτα λοιπόν να πάρουμε τις φωτό να τις εκτυπώσουμε. Η συνήθης διαδικασία επιβάλλει να βλέπει ο/η πελάτης τις φωτογραφίες και να επιλέγει ποιες θέλει να τυπώσουμε. Τη στιγμή που έχουν φορτωθεί οι φωτό, ο Ευτύχης ανεβαίνει επάνω να δει το βίντεο που κάναμε αντιγραφή και αναγκαστικά πηγαίνω εγώ στην κυρία για να την εξυπηρετήσω. Γρήγορα καταλαβαίνω ότι είναι φωτογραφίες από απονομή πτυχίου του υιού της κυρίας: ανθοδέσμες με διάφορα λουλούδια σε ενα μπουκέτο, χαμόγελα, ενα χαρτί φάτσα κάρτα στον κοστουμαρισμένο νεαρό. Και τότε ξεκινάει...
Η κυρία λοιπόν μας λέει ότι θέλει να αλλάξουμε μερικά πραγματάκια, κάτι το συνηθισμένο, αφού πολλές φορές μας ζητήθηκε να διορθώσουμε τα "κόκκινα μάτια", να κόψουμε την φωτογραφία σε συγκεκριμένο κάδρο και διάφορα άλλα ψιλά. Όχι όμως αυτη τη φορά. Αυτή τη φορά οι απαιτήσεις ήταν οι εξής:
- Σε μια φωτογραφία η κυρία είχε κλειστά μάτια και μας ζήτησε να τα ανοίξουμε
- Ο γιος ειχε βγει με ωραίο χαμόγελο σε μια φωτογραφία και ήθελε να βάλουμε το ίδιο χαμόγελο σε όλες τις φωτογραφίες μετα την απονομή
- Ήθελε να μην φαίνεται ότι ήτανε νύχτα, ενώ βγάλανε φωτογραφίες σε μικρό πάρκο έξω από τη σχολή με τα φώτα αναμμένα
- Ήθελε να μεταφέρουμε την οικογένεια από μια οικογενειακή φωτογραφία, και να την πάμε σε ένα μέρος εκεί κοντά που είχε καλύτερα λουλούδια. Στην ερώτηση αν υπάρχει έστω μια φωτογραφία απο το επιθυμητό μέρος για να το κάνουμε μας ειπε πως όχι, αλλα "εμείς με τους υπολογιστές πια όλα μπορούμε να τα κάνουμε"
- Ο γιος ήτανε σε μια φωτό καλός και ήθελε να βάλουμε και τον πατέρα του δίπλα και να είναι μόνοι τους σε μια φωτογραφία. Με την διαφορά ότι ο πατέρας στην προτεινόμενη φωτό είχε βγει χωρίς να φαίνεται το ένα χέρι του, κάτι το οποίο εμεις έπρεπε να αποκαταστήσουμε, σύμφωνα με την κυρία
- Ήθελε να φαίνεται καλύτερα το πτυχίο του γιόκα της λέει, να φαίνεται τι γράφει κι ας ήτανε φωτογραφία με φλας, τραβηγμένη απο 10 μέτρα απόσταση
Όλα αυτά μάλιστα της φάνηκαν και συνηθισμένα και εύκολα και της είπα οτι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Βλέπετε, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος της ψηφιακής επεξεργασίας, αλλά ο Ευτύχης. Οπότε όταν έφυγε η κυρία του ανακοίνωσα τι έπρεπε να κάνει και έφριξε ο άνθρωπος!
Τελικά η κυρία ξαναήρθε, και μετά από μιάμιση ώρα κατάλαβε ότι δεν μπορεί να ζητάει τέτοια πράγματα και αρκέστηκε σε όσα η παρούσα τεχνολογία μπορεί να προσφέρει...
Ευτυχώς...

Baygon speaking

2 σχόλια:

Σοφία είπε...

Χαχαχαχα όλα τα λεφτά η κυρία! Έχω δουλέψει κι εγώ σε φωτογραφείο και σας συμμερίζομαι απόλυτα. Ευτυχώς τότε δεν υπήρχε η τεχνολογία των Η/Υ οπότε τα ρετουσαρίσματα ήταν πιο ήπια ;-)

Ανώνυμος είπε...

Τυχερή... χιχιχιχιχι
Ευχαριστούμε για το σχόλιο, να μας ξανάρθετε, μη σας χάσουμε! :-D
(Saigon: Κοίτα να δεις, πάλι αυτός ο εντομοαπωθητικός πήρε σχόλιο... Γκρουμπφ!)
(Baygon: Έτσι είναι, φιλενάδα! Είτε έχεις το χάρισμα, είτε όχι! LOL)

Saigon & Baygon Inc.