Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Αγαπούλιtchκα

Κυριακή βραδάκι, βγαίνουμε για βόλτα. Ο Woody φοράει τον Αστέρη μέσα στο ring sling, κρατιόμαστε από το χέρι και περπατάμε. Ένα στενάκι πριν βγούμε στον κεντρικό δρόμο, διασταυρωνόμαστε με μια εξηντάρα γαλανομάτα κυρία με κότσο, που προσπαθεί να ξεκλειδώσει μια εξώπορτα. Μόλις μας βλέπει γουρλώνει τα γαλανά της μάτια, παρατάει την εξώπορτα, και έρχεται προς το μέρος μας λέγοντας με έντονα ξενική προφορά "Κακό, πολύ κακό".
Απορημένοι κι οι δυο μας, κοντοστεκόμαστε. Η κυρία απλώνει το χέρι και πιάνει το ποδαράκι του Αστέρη που κρέμεται έξω από το sling.
"Ντεν κάνει, συγκνώμη, πολύ σφικτό, πονταράκι πονάει..."
Η ξενική προφορά έγινε πλέον, πιο συγκεκριμένα, ρωσικής καταγωγής.
"Δεν πονάει, είναι πολύ καλά έτσι!" την καθησυχάζω εγώ χαμογελώντας.
"Κοριτσάκι, ακούει 'Ελενα, πονταράκι ντεν είναι καλό έτσι". Η ανησυχία της είναι παραπάνω από έκδηλη. Δοκιμάζει να τραβήξει το ύφασμα και να ξεσκεπάσει το παιδί.
"Είναι πολύ άνετα, κοιτάξτε τον, κοιμάται!" αντιτείνεται ο Woody, ρίχνοντάς μου ένα λοξό βλέμμα που φωνάζει 'μα τι λέει η τρελή'.
"Εγώ ξέρει, κάνει μασσάge, πονταράκι πολύ σφιχτό, κόβει κυκλοφορία...". Αρχίζει σιγά-σιγά να μιλάει ασθμαίνοντας, λες και κάποιος κόβει τη δική της κυκλοφορία.
"Μα δεν είναι σφιχτό, κοιτάξτε..." προσπαθώ να της δείξω ότι το ύφασμα πίσω από τα γόνατα του Αστέρη δεν είναι πιο σφιχτό από το λουράκι των παπουτσιών στους αστραγάλους της.
"Όχι, πρέπει πιο απαλό, αγαπούλιtchκα, πρέπει κάνει". Επιτακτικό το ύφος πια, μέσα στην παράκληση.
"Εντάξει, θα πάμε στο σπίτι και θα το φτιάξουμε", απαντάει ο Woody ανυπόμονα και μου σφίγγει το χέρι.
"Τώρα κάνει, παρακαλώ αγαπούλιtchκα, ακούει Έλενα, πονταράκι είναι... πώς λένε... μπλε!"
"Ε όχι και μπλε, μια χαρά είναι, δεν έχει τίποτα!" Είναι ολοφάνερο πως δεν ωφελεί να επιχειρηματολογήσει κανείς μ' αυτή την κυρία.
"Εγώ κάνει μασσάge, πρέπει πιο απαλό, ντεν είναι καλό, παρακαλώ αγαπούλιtchκα..." Από το τράβηγμα εκατέρωθεν, το μωρό έχει αλλάξει θέση μέσα στο sling και πλέον όντως δεν κάθεται καλά!
"Εντάξει, πάμε τώρα σπίτι να το βγάλουμε", της λέω και ηρεμεί λιγάκι.
Απομακρυνόμαστε αρκετά, ανησυχώντας μην τυχόν μας ακολουθεί για να βεβαιωθεί ότι ακούσαμε τις οδηγίες της. "Να πάρουμε τηλέφωνο τη Στέλλα", μουρμουρίζει ο Woody εκνευρισμένος. "Σώπα τώρα και περπάτα, να βγούμε από την ακτίνα δράσης της!" λέω κρυφογελώντας. Στρίβουμε στη γωνία, διορθώνουμε τη θέση του μωρού και συνεχίζουμε τη βόλτα μας ανενόχλητοι.
Σας φιλώ, αγαπούλιtchκες! Καλή εβδομάδα. :-)

by Saigon

8 σχόλια:

sstamoul είπε...

Μια φορά στο τόσο, συναντώ κι εγώ κάποιον στο δρόμο που αναρωτιέται: "Μα πού το 'χεις το μωρό;"

Τις περισσότερες φορές όμως τα σχόλια είναι πολύ θετικά: "Αχ, τι ωραία που κοιμάται το μωράκι σου εκεί!", "Η καλύτερή του που είναι στην αγκαλιά της μαμάς του" και άλλα ενθαρρυντικά.

Εκείνο όμως που μετράει για μένα, δεν είναι τα σχόλια όσων το βλέπουν απ' έξω, αλλά αυτό που εισπράττω απ' το μωρό μου όταν το φοράω: είναι ευτυχισμένο, είναι ήρεμο, άνετο, δεν κλαίει, και συνήθως κοιμάται αμέριμνο!

Ξέροντας με απόλυτη βεβαιότητα ότι από κάθε άποψη το μωρό μου είναι στην καλύτερη θέση που θα μπορούσε να έχει, έχοντας διερευνήσει κάθε πλευρά της ασφάλειάς του και της άνεσής του, απλά απολαμβάνουμε κι οι δυο τις αγκαλιές μας!

Άλλωστε, θετικά σχόλια δεν λαμβάνω μόνο από τους περαστικούς, αλλά και από γιατρούς, μαίες, παιδιάτρους, συμβούλους θηλασμού, που υποστηρίζουν το babywearing, χώρια από τους πάρα πολλούς γονείς που χρησιμοποιούν μάρσιπους αγκαλιάς και τους λατρεύουν!

Να είστε καλά, αγαπούλιτchκα, πολλά φιλάκια (σταυρωτά τρεις φορές, όπως κάνουν οι Ρώσοι)!

StrangeEmily είπε...

Αγαπουλίtchka!!! LOL! και ήταν και επίμονη! Εγώ δεν θα κρατούσα τόση ψυχραιμία, μπράβο παιδιά!

Χιλιάδες τα σχόλια που έχω ακούσει με το sling: "θα σου πέσει καλέ!"
"Δεν κρυώνει;" (το χειμώνα)
"Δεν ζεσταίνεται;" (το καλοκαίρι)
"Δεν κρυώνει;"(και πάλι το καλοκαίρι...)


Φιλάκια αγαπουλίτσκες!

Crazy Tourists είπε...

Πω πω μπέρδεμα....Μα να μην ξεκολλάει με τίποτα;

Τρελοτουρίστρια

Aspa είπε...

Όλοι θεωρούν υποχρέωσή τους να σου πουν τι να κάνεις με τα παιδιά σου! Μη χειρότερα!

Fo είπε...

Αγαπουλίtchka den 3erei kala esu ti kaneis me paidi sou ego pei esena
Привет!

Saigon & Baygon Inc. είπε...

@ Στέλλα:
Ευτυχώς κι εμείς συνήθως εισπράττουμε θετικά βλέμματα και σχόλια, κι έτσι δε μας πειράζει όταν βρεθεί και κανένας επικριτής!
Άλλωστε οι δυο μας παιδίατροι (αυτός που παρακολουθεί το μωρό από τη γέννησή του, κι ένας φίλος από το λύκειο που κάνει τώρα την ειδικότητά του) ενθουσιάστηκαν όταν μας είδαν να φοράμε τον Αστέρη πάνω μας. Μας φτάνει και μας περισσεύει η δική τους έγκριση!
Φιλάκια κι από μας, αγαπούλιtchκες, από τρία στον καθένα σας!

@ StrangeEmily:
Αυτό το "Θα σου πέσει" είναι το πιο παράλογο, τελικά... Λες και το να κρατάς το παιδί στο χέρι ώωωωωωωρες ατέλειωτες, με κίνδυνο να κουραστεί/μουδιάσει το χέρι σου ή ακόμα και να σου γλιστρήσει, και κάθε τόσο να κάνεις τη χαρακτηριστική κίνηση του ανασηκώματος παιδεύοντας τη σπονδυλική σου, είναι πιο ασφαλές.
Τι να πει κανείς...

@ CrazyTourist:
Και λίγα είπα εδώ! Έκοψα πολύ πράγμα... Μας είχε εκεί κανένα δεκάλεπτο και δε μας άφηνε να φύγουμε, με κρατούσε από το μπράτσο! LOL

@ Άσπα:
Μυστήριο πράγμα βρε παιδί μου! Πώς χώνονται έτσι, είναι απίστευτο! Κυρούλα μου καλή, εσύ έκανες το χρέος σου και μεγάλωσες τα παιδιά σου. Μπράβο σου! Άσε με τώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου...

@ Fo:
Έτσι όπως τα λες!!! χαχαχαχαχ
Βρε συ, μπας και την ξέρεις τη γαλανομάτα Έλενα, και την υποστηρίζεις κρυφά? LOL

Saigon

Sike είπε...

να βάζετε disclaimer άλλη φορά παρακαλώ, για καρδιακούς και εγκύους, για να μην ξεκαπνίζει το κεφάλι μας μέχρι να φτάσουμε στο τέλος.

μάι κοτ...

Sike είπε...

σορρζ, σήμερα είδα ότι όντως βάλατε disclaimer - τέλειο! λολ :Ρ