Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Hasta Luego



Απόψε, πάνω σε μια τρελή παρτίδα Munchkin με καταπληκτική παρέα, άκουσα ένα τραγουδάκι που το είχα ξεχάσει και μου άρεσε πολύ που το θυμήθηκα. (στίχοι εδώ)
Υπάρχουν διάφορες εκτελέσεις - σας δίνω αυτή που είχα πρόχειρη, από την Stacey Kent.



Τα ξαναλέμε από την καινούρια χρονιά!
Χρόνια Πολλά. ;-)

by Saigon

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Mix Tape (IX)


Η Polly Pocket
Τότε που η Polly ήταν ακόμα Pocket. Τότε που είχαμε κάθε λόγο να αποκαλούμε τη μαθηματικό μας 'Polly Pocket' - ή, εναλλακτικά, 'πορσελάνινη βοσκοπούλα'! (Έχετε δει πώς άλλαξαν οι Polly Pocket τελευταία? Για τους τολμηρούς, ορίστε ελληνικό και ξένο site. Μην το δοκιμάσετε αν είστε ευερέθιστοι. Disclaimer βάλαμε, ουδεμία ευθύνη φέρουμε.)


Τα πυροτεχνήματα στο στόμα
Ροζ έκρηξη από ζάχαρη!! Τρελή αίσθηση μέσα σε ένα μικρό φακελάκι, απολαυστικό γαργαλητό στη γλώσσα. Αχ, μου λείπουν αυτά.


Τα τεράστια Swatch
Είχα κι εγώ ένα. Το λουράκι ήταν μπλε με πλανήτες και άλλα ουράνια σώματα, και το ρολόι ήταν χτυπητό πορτοκαλί. Πλάκα-πλάκα, ήταν το πιο άνετο ρολόι που φόρεσα ποτέ. Σταθερό, βολικό, δεν έκοβε ποτέ τον καρπό. Κάπου εδώ είχα μια φωτογραφία μου...


Τα σφουγγαρένια αυτοκόλλητα
"Σφουγγαρένια" γιατί είχαν γέμιση από ένα σπογγώδες υλικό. Κι εσείς σίγουρα είχατε σκίσει ένα για να του κάνετε ανατομία, παραδεχτείτε το. Φουσκωτά και ανάγλυφα και πολύ εκνευριστικά, δεν κάθονταν κολλημένα για πολύ καιρό και παραήταν ογκώδη για να κλείνουν οι σελίδες γύρω τους. Αγορίστικα αυτοκόλλητα!


Η λάμπα 'Plasma'
Διαστημική σούπα. Ιδού, η τριλογία της κιτς λάμπας ολοκληρωμένη (μετά τις λάμπες εδώ κι εδώ). Έβαζες το δάχτυλο στην επιφάνεια του γυαλιού, και οι εκκενώσεις συγκεντρώνονταν στο δάχτυλό σου.
Ανάμεσα σε όλα τα δώρα που δεχτήκαμε όταν ανοίξαμε το σπιτικό μας πριν τρία χρόνια, υπήρχε και μια plasma ball... Εκτός από το διακόπτη On / Off, είχε και τη ρύθμιση Sound. Ενώ έμοιαζε σβηστή, αν χτυπούσες παλαμάκια δίπλα της φωτιζόταν στιγμιαία. Απαράδεκτο. Απαράδεκτο!!!

Να και το βιντεάκι για το τελευταίο Mix Tape του έτους.


Τα Mix Tape έγιναν αισίως εννιά. Έχω υλικό αρκετό για να τα χρονίσω, αν σας αρέσουν!

by Saigon

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Mix Tape (VIII)


Το μεταλλικό χερούλι
για το παράθυρο του αυτοκινήτου

Πλέον το "ηλεκτρικά παράθυρα μπρος-πίσω" είναι απαιτούμενο χαρακτηριστικό ενός καινούριου αυτοκινήτου. Τουλάχιστον τα μπροστινά είναι στάνταρ σε όλα τα μοντέλα, ίσως τα πίσω μόνο να είναι πλαστικά. Αυτό το μεταλλικό όμως έκαιγε στη ζέστη, γύμναζε το μπράτσο με το σκληρό στριφογύρισμα, και καμιά φορά μετά από καιρό έφευγε από τη θέση του καθιστώντας το παράθυρο άχρηστο.
Κλισέ σκέψη: ο γιος μου δε θα το γνωρίσει ποτέ. :-)


Τα πατίνια
Θυμάμαι την κολλητή μου στο δημοτικό να πηγαινοέρχεται στο μεγάλο μπαλκόνι τους (σε σχήμα Γ, πάνω από έναν κεντρικό δρόμο της πόλης) τσουλώντας με φόρα επάνω στα μεταλλικά πατίνια της, που είχαν το φρένο μπροστά. Τα θυμήθηκα χτες βράδυ, όταν ήρθε μια μαθήτριά μου με ενσωματωμένα ροδάκια στα αθλητικά της παπούτσια.


Η λάμπα με τις οπτικές ίνες
Θεέ μου, πόσο ΚΙΤΣ!!!! Η κεφαλή με τις οπτικές ίνες περιστρέφεται αργά. Οι άκρες των ινών αλλάζουν χρώματα. Πράσινο, γαλάζιο, κόκκινο, κίτρινο, λευκό. Εμετικό!!!
(Είδαμε πρώτη τη Lava Lamp στο Mix Tape Σεπτεμβρίου. Η τριλογία της λάμπας θα ολοκληρωθεί σε μελλοντική ανάρτηση.)


Οι ρακέτες με το "συνημμένο" μπαλάκι
Είχαν πολλή πέραση κάποτε.
Δεν έχω άλλα σχόλια. Δυστυχώς, ό,τι κι αν είχα να πω, μέσα στο μυαλό μου επισκιάζεται πλέον από το "Τάκα-τούκα, τάκα-τούκα". ROTFL


Η τσουλήθρα με τους πιγκουίνους
Το λάτρευα αυτό το παιχνίδι! Μια μηχανική σκάλα ανέβαζε τα πιγκουινάκια στην κορυφή, κι από εκεί κυλούσαν ξανά μέχρι τη βάση της σκάλας. Μαγκανοπήγαδο.
Ο νονός Baygon είπε πως σκέφτεται να πάρει τη μοντέρνα εκδοχή της πιγκουινοτσουλήθρας για το Αστεράκι μας. Δεν ξέρω ποιος από τους δύο θα το χαρεί περισσότερο! :-)

Παρατήρησα πως συνήθως οι θηλυκού γένους αναγνώστριες αφήνουν το σχόλιό τους στα Mix Tape. Μήπως επειδή οι γυναίκες τείνουμε στη νοσταλγία περισσότερο? Δεν είμαι σίγουρη.
Το βίντεο αυτού του μήνα είναι αφιερωμένο σε όλες σας!


by Saigon

Mix Tape (I), (II), (III),
(IV), (V), (VI), (VII)

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Pluviôse-Inspired Mittens

Θα έπρεπε να έχω ανεβάσει αυτή την ανάρτηση την περασμένη εβδομάδα, όμως ο εορτάζων φαντάρος Baygon ήθελε να γράψει (επιτέλους) και του έδωσα προτεραιότητα. :-)

Εν τω μεταξύ, έφτιαξα άλλα δύο ζευγάρια γαντάκια. Το ένα είναι πανομοιότυπο με αυτό που ήδη σας έδειξα από τον Αύγουστο, με το ίδιο νήμα και τις ίδιες μετρήσεις. Το άλλο σκέφτηκα να το φτιάξω πειραματικά πιο μακρύ στον καρπό, με διαφορετικό νήμα και φυσικά άλλους υπολογισμούς.
Έβγαλα φωτογραφίες, άλλες θολές, άλλες καλές. Έβγαλα βιντεάκια, έσβησα βιντεάκια, έραψα βιντεάκια μεταξύ τους, έχασα ένα (πολύ καλό, δυστυχώς) βιντεάκι κάπου στην πορεία λόγω σφάλματος αρχείου. Για να μη σας αργήσω κι άλλο, θα συνθέσω την παρούσα ανάρτηση με ό,τι υλικό έχω αυτή τη στιγμή, ελπίζοντας να βρείτε άκρη και να μη συγχυστείτε. Κάντε τον κόπο να τη διαβάσετε ολόκληρη πρώτα, πριν ξεκινήσετε να φτιάχνετε οτιδήποτε. Ανά πάσα στιγμή μπορείτε να ανατρέξετε στα βίντεο που ανέβασα για το single crochet πριν μερικές μέρες. Και φυσικά, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου αν έχετε απορίες ή χρειάζεστε διευκρινίσεις!

Οι παρακάτω οδηγίες μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με τις δικές σας προτιμήσεις. Ό,τι κι αν κάνετε, κρατήστε σημειώσεις! Γράψτε πόσα chains, πόσα εκατοστά, πόσες σειρές. Γράψτε την παραμικρή λεπτομέρεια, γιατί μετά το πρώτο θα χρειαστεί να ξαναφτιάξετε ένα ολόιδιο δεύτερο γαντάκι, και δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο νομίζετε... LOL
Πάμε λοιπόν.

Η αρχική αλυσίδα (chain) δεν πρέπει ποτέ να είναι πολύ σφιχτή, γιατί αργότερα το πλεκτό καταλήγει με τις δύο άκρες του ανόμοιες μεταξύ τους ως προς το φάρδος. Οι τρόποι αποφυγής αυτής της παγίδας είναι δύο: ή να φτιάξετε την foundation chain λιγάκι πιο χαλαρά, ή να χρησιμοποιήσετε βελονάκι μεγαλύτερο κατά μισό νούμερο, που μετά θα αλλάξετε με το κυρίως βελονάκι.

Τι θα χρειαστείτε
  • νήμα
  • βελονάκι σε νούμερο κατάλληλο για το νήμα που διαλέξατε
  • (προαιρετικά: ακόμα ένα βελονάκι, μισό νούμερο μεγαλύτερο)
  • 2 παραμάνες ή removable stitch markers (π.χ. τύπου split ring)
  • μεζούρα
  • σακοράφα
  • σημειωματάριο και μολύβι
Σ' αυτά τα γαντάκια, η foundation chain θα ενωθεί με την πάνω άκρη του κυρίως σώματος, αφήνοντας ελεύθερο ένα στενό διακοσμητικό λουράκι για τον καρπό (strap). Δείτε στη φωτό πριν το strap:

Το "πάνω" και το "κάτω" είναι απλώς ενδεικτικά,
καθώς θα μπορούσαν άνετα να τοποθετηθούν ανάποδα.


Υπολογίστε λοιπόν πως το μήκος της foundation chain θα καλύψει την απόσταση από τον καρπό του χεριού σας μέχρι τη βάση των δαχτύλων. Άρα η αρχική αλυσίδα πρέπει να έχει μήκος τουλάχιστον 16 εκατοστά, για ένα σχετικά κοντό γαντάκι (17 ή 17,5 cm, αν θέλετε να έχει μεγαλύτερη μανσέτα).
Ανάλογα με το νήμα, τα chains έχουν διαφορετικό αριθμό για αυτά τα 16 εκατοστά. Δείτε πώς το γαλάζιο mohair (light fingering, βελονάκι 3.50 mm) χρειάστηκε 31 chains, ενώ το άσπρο ακρυλικό (worsted, βελονάκι 5.00 mm) χρειάστηκε 21:

Αν αποφάσιζα να φτιάξω 31 chains για ένα worsted νήμα (βελονάκι 4.50 mm), θα γινόταν πιο μακρύ (18.5 cm):

Κάντε όσα chains θέλετε (θυμηθείτε το ν+1) έχοντας υπ'όψιν αυτούς τους υπολογισμούς, και σημειώστε τον αριθμό.
(Αν χρησιμοποιήσατε μεγαλύτερο νούμερο βελονάκι, τώρα αλλάξτε το)
Κάντε single crochet μπαίνοντας μόνο στο πίσω loop του δεύτερου πόντου μετά το βελονάκι. Συνεχίστε με single crochet κατά μήκος της αρχικής αλυσίδας, μόνο στο πίσω loop.

(μη δίνετε σημασία στο marker σ'αυτές τις πρώτες δύο φωτογραφίες -
το έβαλα μόνο για να σας δείξω τον πρώτο και τον δεύτερο πόντο
μετά το βελονάκι.

Αφού φτάσετε στον τελευταίο πόντο και κάνετε sc, γυρίστε από τα δεξιά προς τα αριστερά, κάντε chain 1 και σημαδέψτε το με παραμάνα / marker.

Αρχίστε να σημειώνετε πόσες σειρές πλέκετε. Στο τέλος της κάθε σειράς, τραβήξτε μια γραμμούλα σε ένα χαρτί! Θα σας χρειαστεί! :-)
Στη δεύτερη σειρά (και στο εξής) γλιστράτε το βελονάκι κάτω από τα δύο loops του κάθε πόντου.

(τέλος της δεύτερης σειράς, λίγο πριν γυρίσω και κάνω chain 1)

Συνεχίστε με single crochet σημαδεύοντας προσεκτικά το ch1 στην αρχή της κάθε σειράς, για όσες σειρές χρειαστεί, ώστε να καταλήξετε με ένα πλεκτό ορθογώνιο που φτάνει τα 16.5-17 εκατοστά από την foundation chain ως την τελευταία σειρά που μόλις πλέξατε.

Και πάλι, ο αριθμός των σειρών που χρειάζεστε για να φτάσετε το επιθυμητό μήκος εξαρτάται από το πάχος του νήματος. Γι'αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντικό να ξέρετε πόσες ακριβώς σειρές απαιτούνται.
Αφαιρέστε τα markers ή τις παραμάνες από τις δύο άκρες.
Δείτε το βίντεο για το επόμενο βήμα:



Οι πόντοι που θα "προσπεράσετε" με slipstitch εξαρτώνται από το πού ακριβώς θέλετε εσείς να τοποθετήσετε το strap. Μπορείτε να δοκιμάσετε να βάλετε πρόχειρα το πλεκτό στο χέρι σας (προσέξτε τον προσανατολισμό) για να αποφασίσετε πόσους πόντους θέλετε να αφήσετε να φαίνονται πριν το λουράκι. Και πάλι, σημειώστε.
Επίσης, αν το νήμα σας είναι πολύ λεπτό (π.χ. light fingering) ίσως θέλετε να κάνετε 6 single crochet αντί για 5, για να φαρδύνετε το λουράκι λίγο ακόμα, στην περίπτωση που σας φαίνεται στενό.

Συνεχίζετε τις σειρές από single crochet σ'αυτούς τους λίγους πόντους για το λουράκι, και σημειώνετε πόσες σειρές χρειάζεστε μέχρι το strap να φτάνει τα 8 εκατοστά από τη βάση του.

Κόβετε το νήμα αφήνοντας μερικά εκατοστά ουρά, και το βγάζετε μέσα από τον τελευταίο πόντο με slipstitch.

Ράβετε προσεκτικά τις δύο άκρες του ορθογωνίου (πάνω και κάτω: δείτε την πρώτη φωτό του post), ράβοντας και τη βάση του strap ανάμεσά τους, αφήνοντας άνοιγμα για τον αντίχειρα. Χρησιμοποιείστε το ίδιο νήμα για να μην ψάχνετε κλωστή που ταιριάζει.
Δοκιμάστε στο χέρι σας για να δείτε σε ποιο σημείο θα αφήσετε το άνοιγμα, και αν θέλετε σημαδέψτε το με τα markers.


Με την ουρά του νήματος που αφήσατε πριν, ράβετε την άκρη του strap στο πλεκτό. Κρύβετε όλες τις κλωστές μέσα στην ύφανση.
Επαναλάβετε τη διαδικασία ως το προτελευταίο βήμα, για το δεύτερο γάντι. Βεβαιωθείτε πως το λουράκι είναι στραμμένο προς την άλλη κατεύθυνση πριν το ράψετε, ώστε να ξεχωρίζει το αριστερό από το δεξί!


Μπορείτε να στολίσετε τα straps με κουμπάκια, να παίξετε με το μήκος της μανσέτας στον καρπό ή στη βάση των δαχτύλων, ακόμα και να αλλάξετε το φάρδος αν χρειαστεί. Ή μπορείτε να μη φτιάξετε καθόλου straps, αν βαριέστε, και απλώς να ράψετε τα γάντια αφήνοντας άνοιγμα στον αντίχειρα.
Ζητώ συγγνώμη για την κακή ποιότητα του βίντεο (ξέρω πως σε κάποιο σημείο ανέβασα τόσο πολύ το πλεκτό που δε φαίνεται τι κάνω!), όμως πάλι καλά που διασώθηκε κι αυτό.


Καλή επιτυχία και καλοφόρετα!

by Saigon

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Οδηγίες προς στρατεύσιμους

Ο Στρατός είναι μια δεύτερη κοινωνία μέσα στην κοινωνία μας. Έχει πολλά ίδια και πολλά διαφορετικά με την "κανονική" κοινωνία: γλώσσα, ήθη, έθιμα, κλπ. Ορίστε μερικά, απόσταγμα της μέχρι τώρα θητείας μου:

Αρκτικόλεξα: ΟΒΑ, ΕΜΘ, ΕΠΟΠ, ΚΨΜ, ΔΝ, Κ/Φ, Σ.ΕΞ και μερικά ακόμα είναι κάποια από τα αρκτικόλεξα που θα μάθεις. Και μάλιστα απ'έξω, θα τα ενσωματώσεις και θα τα χρησιμοποιείς κανονικότατα! Π.χ. οι πολλοί ΕΠΟΠ γίνονται "επόπια" ή η ΔΝ (ναι, θηλυκό είναι!) μένουν "ΔΝ" και στον πληθυντικό!. Ειδική αναφορά χρειάζεται το Σ.ΕΞ: όχι, μην χαίρεσαι νέε φαντάρε, ο στρατός δεν έχει σεξ μέσα, τουλάχιστον όχι με την έννοια που θα ήθελες, παρόλο που αν σου ρίξουν σ.εξ θα σου έρθουν διάφορες... σκέψεις για σεξ! Σ.εξ. σημαίνει "στέρηση εξόδου", το οποίο σημαίνει πως δεν βγαίνεις εξοδούχος για κάποιες μέρες. Αν δηλαδή φας 3 σ.εξ., τότε χάνεις 3 εξόδους σου. Πονάει το σ.εξ.!

Κοτόπουλο: αν σ'αρέσει, θα φας καλά στον στρατό. Αν όχι, ξεκίνα να κάνεις συλλογή με φυλλάδια απο ντελιβεράδικα!

Γκοτζίλα (ο/το): στον στρατό σπάνια βλέπεις το κρέας αμαγείρευτο. Το οποίο σημαίνει πως πρέπει να αναγνωρίσεις τι κρέας είναι όταν το τρως. Μπορείς να προσπαθήσεις, αλλά πάρα πάρα πολύ δύσκολα θα βρεις τι είναι. Άρα, μια πρόχειρη (και σωστή;) εκτίμηση είναι πως πρόκειται για κρέας από τον Γκοτζίλα. Ναι, τον Godzilla.

Μπιφτέκι: 1. Κάτι που μοιάζει με μπιφτέκι, από κάτι που μοιάζει με κιμά (βλ. λήμμα "Γκοτζίλα"), μαγειρεμένο από φαντάρους (καλή τύχη) σερβιρισμένο με διάφορα. Τρομακτικό;
2. Πόσο ευχάριστη είναι η εμπειρία να το τρως αυτό; Ε, τόσο ευχάριστο είναι κι όταν μαθαίνεις ότι "έχεις μπιφτέκι" ή σου "ρίξανε μπιφτέκι". Σημαίνει πως κάνεις μια υπηρεσία εξτρά, επειδή αυτός που ήταν να την κάνει δεν μπορεί.

Ζωάρα: όταν περνάς καλά, δεν λες "περνάω καλά". Κάνεις ζωάρα!

Ψηλός: ο οποιοσδήποτε. Κυριολεκτικά. Όταν κάποιος δεν ξέρει κάποιον, φωνάζει "ψηλέ". Και το αστείο είναι πως γυρνάνε όλοι. Από τον κρεμανταλά μέχρι τον 1 μέτρο κι ένα milko! lol!

Ρολό χαρτί υγείας: ό,τι είναι για την φυλακή τα τσιγάρα είναι για τον στρατό το ρολό υγείας! Μην απορήσεις αν δεις 10-20 φαντάρους με παραλλαγή και το ρολό στο χέρι έξω να βαδίζουν προς ένα μέρος. Καταλαβαίνεις ποιο μέρος είναι αυτό. Και τι θα κάνουν!

-χαρτο: λειτουργεί ως κατάληξη που συνδυάζεται με την έξοδο (εξοδόχαρτο, το χαρτί της εξόδου) και την άδεια (αδειόχαρτο, το χαρτί για την άδεια). Το κωλόχαρτο έχει την γνωστή σημασία και χρήση.

Φίδιασμα: το λουφάρισμα, η τέχνη κι επιστήμη του να κρύβεσαι για να μην σε βρουν και σε χώσουν σε δουλειές και αγγαρείες. Θέλει εξάσκηση, γνώση των χώρων της μονάδας, σωστό timing και λίγη τύχη. Αυτός που φιδιάζει λέγεται φίδι. Εκτός αν χώσουν εσένα στην θέση του, οπότε τον αποκαλείς κωλόφιδο!

Νέο, νέος, ψάρι, πόντικας: ο νεοσύλλεκτος ή ο νέος στην μονάδα. Συνήθως έχει λίγα πειράγματα, εκτός αν πέσει σε πολύ βλάκες και του κάνουν καψώνια.

Λελέ: μεγάλη έννοια. Έχει να κάνει με την απόλυση. Συνήθως εννοούμε τη σειρά απολύσεως, την ΕΣΣΟ δηλαδή που είναι να απολυθεί επόμενη. Μπορεί να λειτουργήσει ως επίθετο ("είμαι λελέ!"), ως χρονικός προσδιορισμός ("με χώνουν τώρα στα λελέ μου!"), ρήμα ("τώρα που μπήκανε τα νέα λελεδιάσαμε")

Λελέτζα < λελέ+java: ένα απλό αλλά πολύτιμο προγραμματάκι που κυκλοφορεί σε κινητά και σε ενημερώνει πόσο καιρό έχεις μέχρι να απολυθείς. Κι όταν εννοώ καιρό, εννοώ ότι σου δείχνει μέρες, λεπτά, δευτερόλεπτα, μήνες, εβδομάδες, τα πάντα! Σου δείχνει την θητεία σου σε "πίτα" (πόσο υπηρέτησες, πόσο μένει σε ποσοστά) και ανά ποιο χρονικό διάστημα παίρνεις και προαγωγή: ξεκινάς απο "ποντίκι" ή "ψάρι" και συνεχίζεις σε στρατιωτικούς βαθμούς (λοχίας, επιλοχίας κλπ) μέχρι "στρατηγός", οι οποίοι λέγονται "λελεβαθμοί". Μετά ακολουθεί το "πολίτης". Ναι, υπάρχουν φαντάροι που καίγονται μ'αυτό και κοιτάνε κάθε μέρα. Και περιμένουν πότε θα σπάσουν το φράγμα των 350.000 λεπτών. Και μετά των 345.000. Κάψιμο λέμε...

Η ταχύτητα στον Στρατό


Ειδική μνεία χρειάζεται το θέμα της ταχύτητας στον στρατό. Με μια δικιά μου κατηγοριοποίηση λοιπόν, υπάρχουν οι εξής 5 ταχύτητες, από την πιο αργή στην πιο γρήγορη:

1. Η ταχύτητα που διανύεις τα τελευταία μέτρα πριν την πύλη την μέρα που πας να παρουσιαστείς. (πολύ αργή!)
2. Η ταχύτητα με την οποία ντύνεται ο φαντάρος για να ετοιμαστεί για υπηρεσία ή αναφορά.
3. Η ταχύτητα με την οποία διαδίδεται πως ο καψιμιτζής είναι στο ΚΨΜ! Μπορεί να σε φωνάξουν να φτιάξεις έναν καφέ, αλλά μόλις μαθευτεί πως είσαι εκεί θα καταλήξεις να κάνεις 4 φραπέδες, να ζεστάνεις 2 μπαγκέτες, να δώσεις 7 νερά και 1 μπύρα!
4. Η ταχύτητα με την οποία ο φαντάρος αλλάζει απο παραλλαγή σε πυτζάμες και έχει έρθει η ώρα να πέσει για ύπνο. Εναλλακτικά, αν δεν αλλάζει και κοιμάται με παραλλαγές, είναι η ταχύτητα με την οποία τον παίρνει ο ύπνος!
5. Η ταχύτητα που έχει ο φαντάρος απο τον θάλαμο μέχρι την κεντρική πύλη όταν έχει πάρει άδεια κι έχει το αδειόχαρτο στα χέρια του!


by Baygon

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Mix Tape (VII)


Τα λαχανόπαιδα
Ιιιιιιιιιιιικ! Τα σιχαινόμουν, και εξακολουθώ να τα σιχαίνομαι. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί έγιναν τόσο δημοφιλή παγκοσμίως. Για να μην αναφερθώ καν στο θέμα με τα μωρά που φυτρώνουν στα λάχανα... Προτιμώ τον πελαργό με τον μπόγο στο ράμφος. LOL


Τα fish sticks του Captain Iglo
Αναρωτιέμαι, πόσες ψαροκροκέτες κατανάλωσα συνολικά, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '90? Αν τις έβαζα στη σειρά, πού θα έφτανα άραγε? Ήταν το κλασικό εύκολο και γρήγορο φαγητό της εργαζόμενης μητέρας, μαζί με το σνίτσελ. Η χρυσή εποχή της χρυσής τηγανιτής κρούστας.


Τα Φοφίκο!!!
Στενοχωριέμαι που δεν κυκλοφορούν πια, και που δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχό τους στην αγορά. Ήταν λεπτούτσικα και νόστιμα, είχαν μια γεύση φουντουκένια... Αααααααχ.


Η Λατίπα
Ποιος θυμάται τη διαφήμιση με τις ομπρέλες και τα τραπέζια να παρασέρνονται στο πέρασμά της? Ας σηκώσει το χέρι να γίνουμε πολλοί! χιχιχιχ


Μπίλιες - Βώλοι - Γκαζάκια
Τις δικές μου μπίλιες, τις πιο αγαπημένες μου, τις κράτησα. Κάποιες αγόρασα όταν ήμουν στο δημοτικό, κάποιες τις κέρδισα σε παιχνίδια στο δρόμο... Χαίρομαι που τις έχω ακόμα. Τα Χριστούγεννα του '98 οι δασκάλες χορού στη σχολή μπαλέτου όπου δούλευα ως πιανίστα, μου χάρισαν ένα υπέροχο κίτρινο μπουκάλι, και έβαλα τις μπίλιες μου εκεί μέσα. Πάντα χαμογελάω όταν το ξεσκονίζω.

Αυτό το βίντεο με γυρνάει τόσο πίσω... Όσα χρόνια και να περάσουν, δεν το χορταίνω. Απολαύστε!


by Saigon

Mix Tape (I), (II), (III), (IV), (V), (VI)

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Μάθε τέχνη κι άσ'τηνε

Πριν δύο μήνες, σε αρκετές από εσάς άρεσαν τα γαντάκια που έδειξα σε εκείνη την ανάρτηση!
Υποσχέθηκα λοιπόν ότι θα έφτιαχνα ένα αναλυτικό post με οδηγίες για να τα πλέξετε μόνες σας. Πριν γίνει αυτό όμως, πρέπει να πούμε μερικά βασικά πράγματα για το βελονάκι και το single crochet. Ξέρω πως κυκλοφορούν ένα σωρό βίντεο στο internet και πως δεν ήταν ανάγκη να μαγνητοσκοπήσω τον ερασιτεχνισμό μου, αλλά απόλαυσα πολύ τη διαδικασία και δεν το αρνούμαι! χιχιχι

Μπορείτε απλώς να δείτε τα βιντεάκια από περιέργεια, ή να πάρετε ένα νήμα και το κατάλληλο βελονάκι (μεγάλα και τα δύο, κατά προτίμηση, ειδικά αν είστε αρχάριες) για να πειραματιστείτε και "να του πάρετε τον αέρα".
Να αναφέρω εδώ πως τα γαντάκια Pluviôse φτιάχτηκαν με νήμα light fingering (3 ply) και βελονάκι 3.50 mm, ενώ στα παρακάτω βίντεο χρησιμοποίησα νήμα worsted (10 ply) και βελονάκι 5.00 mm, για να φαίνεται καλύτερα.














Αυτά τα ολίγα προπαρασκευαστικά για σήμερα. Σε δύο εβδομάδες θα ανεβάσω την ανάρτηση για τα γαντάκια, και θα βρείτε οδηγίες που θα προσαρμόσετε εσείς σε ό,τι νήμα/βελονάκι κι αν επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε! Αν έχετε απορίες, διευκρινίσεις εντός. :-)

by Saigon

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

On the move


Εχμ. Νννννννννναι. Ουδέν σχόλιον.
ROTFL

by Saigon

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Γραμμα στον Αστέρη

Αστέρη, μια μέρα θα διαβάσεις αυτό το ποστ σ'αυτό το τρελό blog που ξεκινήσαμε πριν τρία χρόνια με την μητέρα σου, έναν απο τους πιο πολύτιμους ανθρώπους στον κόσμο για μένα, αλλά δεν ξέρω αν θα καταλάβεις. Δεν ξέρω αν μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει ένα τέτοιο ποστ, απλά το γράφω σε σένα γιατί εσένα αφορά, εσύ το προκάλεσες κι εσένα σκέφτομαι εδώ και τόσες μέρες που το έχω στο μυαλό μου αλλά δεν μπόρεσα να το γράψω νωρίτερα.
Την πρώτη φορά που σε ένιωσα ήσουν μέσα στην κοιλιά της μητέρας σου, όταν κλωτσούσες σαν να έλεγες "γεια!". Και ήταν απόκοσμα υπέροχο! Μετά σε είδα λίγων ωρών νεογέννητο, σε φωτογράφισα, σε κράτησα αγκαλιά, παρακάλεσα κάθε δύναμη του κόσμου να σε έχει καλά και να σε προσέχει. Σε είδα να σε ταΐζει η μητέρα σου, να κοιμάσαι, να γελάς με τον Snape, να κάνεις όλους μας να χάνουμε την αίσθηση του χρόνου όσο ασχολούμασταν μαζί σου. Μου ζήτησαν να γίνω ο νονός σου με μια κάμερα στραμμένη πάνω μου, θα σου εξηγήσουμε κάποτε το λόγο. Έγινα νονός κι ένιωσα αυτός να είναι απο τους πιο σπουδαίους και ιερούς δεσμούς της ζωής μου. Και σε είδα να σηκώνεσαι στα πόδια σου, να περπατάς, να τρέχεις να σε αγκαλιάσω και μετά να θες να εξερευνήσεις τον κόσμο! Σε λίγο καιρό μίλησες, φώναξες τη μαμά σου, τον μπαμπά σου, τον παππού, όλους.
Κι ένα βράδυ, η μητέρα σου με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι λες νέες λεξούλες. Και κρατώντας κοντά σου το τηλέφωνο, η μητέρα σου έδειξε τα πράσινα καδράκια στον τοίχο και εσύ είπες πως αυτό το έφερε "ο νονός"!, κι όταν σε ρώτησε ποιος είναι στο τηλέφωνο, με φώναξες, "νονέ"! Και σε άκουσα με τα αυτιά μου, σε ένα λεωφορείο που διέσχιζε χωριά για να με πάει στο στρατόπεδο όπου υπηρετώ αυτόν τον καιρό. Και δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα άλλο απο το να κλάψω, να ξεχειλίσω απο χαρά που σε άκουγα, άλλωστε οι γονείς σου (κι άλλοι...) ξέρουν πως δεν μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Και έκλαιγα για πολλή ώρα, μέσα στον κόσμο, αδιαφορώντας για όλους γύρω μου. Και άκουγα τις λεξούλες που είπες, όλο το βράδυ που έμεινα ξύπνιος και την επόμενη μέρα και τώρα και κάθε μέρα τις ακούω στο μυαλό μου. Και είναι πάντα το ίδιο εντυπωσιακές όπως την πρώτη φορά, το ίδιο καταπληκτικές. Το βράδυ εκείνο ήταν η μεγαλύτερη πανσέληνος της χρονιάς, η αυγουστιάτικη, είχε το πιο δυνατό φεγγαρόφως της χρονιάς, κάτι που έγινε ακόμα μεγαλύτερο με τις λεξούλες σου!
Αστέρη, μου λείπεις, με πονάει που έχω καιρό να σε δω, να έρθω στο παλατάκι, να σου φέρω δώρα και να δω και να αγκαλιάσω τους δικούς σου. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Αλλά θα έρθω σύντομα, όσο πιο σύντομα μπορώ. Πάντα θα είμαι εδώ για σένα όμως, έτσι κι αλλιώς, Αστέρη μου.


by Baygon


ΥΓ: Όσο κι αν αγαπάω τη Φωτογραφία και τις φωτογραφίες, δεν καταφέρνω να βρω μια γι'αυτό το ποστ αυτή τη φορά. Δεν με πειράζει.

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Mix Tape (VI)


Ο κουμπαράς-κουτάκι
Θυμάστε πόσο δημοφιλές ήταν εκεί γύρω στα τέλη του '80? Σε όλα τα παιδικά πάρτυ, όλο και κάποιος θα έφερνε δώρο έναν τέτοιο κουμπαρά. Αργότερα εξελίχθηκαν κιόλας και π.χ. φορούσαν γυαλιά ηλίου ή χόρευαν τσακίζοντας ρυθμικά το σουλούπι τους.


Τα λαστιχένια σανδάλια
Να το έγκλημα που σας έλεγα εδώ... LOL
Πραγματικά, αυτά τα σανδάλια ήταν ένα στυλιστικό κακούργημα. Ήταν όμως άνετα, τα άτιμα... Πάρα πολύ βολικά, πάρα πολύ εύκολα, με φαρδιά λάστιχα που δεν έκοβαν το πόδι, πανάλαφρα και σταθερά, σαν να μη φοράς τίποτα. Δεν ξέρω πώς έτυχε και το καλοκαίρι του 2000 ανακάλυψα μέσα σε μια κούτα ένα ζευγάρι με μπλε λάστιχο που είχα από τον καιρό του Νώε, και τα πήρα μαζί μου στις διακοπές. Πέρα από το ατελείωτο γέλιο που κάναμε, αποδείχτηκαν και σωτήρια γιατί με βόλεψαν όταν κόπηκαν οι σαγιονάρες μου.


Το καλειδοσκόπιο
Μου είναι τόσο δύσκολο να μην αντιδράσω έντονα όταν ακούω εφήβους να λένε πως δεν ξέρουν τι είναι το καλειδοσκόπιο!! Δεν υπάρχει τρόπος να το περιγράψω, θέλω μόνο να πω πως, για μένα, είναι από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που μπορούν να χωρέσουν στην τσέπη ενός μπουφάν. :-)


Το λαστιχένιο μπαλάκι
Λαστιχωτά μαλλιαρό. Αλλόκοτο αξεσουάρ! Κρεμασμένο από τα κλειδιά ως μπρελόκ, δεμένο στο χερούλι της σχολικής τσάντας, στην κασετίνα, στην κορυφή του μολυβιού. Σε διάφορα μεγέθη και χρώματα.


Η λάμπα "λάβα"
Η λάμπα αυτή, μαζί με ακόμα μία (σε άλλη ανάρτηση, αργότερα), ήταν από τα πιο χαρακτηριστικά διακοσμητικά των εφηβικών και νεανικών δωματίων. Μου κάνει τρομερή εντύπωση που εξακολουθούν να υπάρχουν στην αγορά αυτές οι λάμπες! Παραήμουν μικρή για να έχω μία τότε, και τώρα πια παραείναι κιτς. (χαχαχαχ)
Μου μένει μόνο να νοσταλγώ.

Για δείτε κι αυτό:

Φιλιά σε όλους, καλό φθινόπωρο!

by Saigon

Mix Tape (I), (II), (III), (IV), (V)

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Τα πράγματα τα όμορφα...

... έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.

Έτσι εντελώς ξαφνικά, ένα πρωί, ανοίγεις ένα μυστηριώδη φάκελο και βλέπεις αυτό που λιμπιζόσουν εδώ και καιρό.


Τι να λέμε τώρα...

Δεσποινάκι μου σε ευχαριστώ πολύυυυυυυυυυυυυ!!!
*σμουτς σμουτς*

by Saigon

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

On the move


Λάκης και Son. Παρακαλώ προσέξτε τον τόνο στο Son.
Αμ τα σημαιάκια? Πιστέψτε με, ήταν πολύ περισσότερα απ'ό,τι φαίνεται, όμως δε χωρούσαν στη φωτογραφία.
Τελικα είναι πολλοί, αλλά σκόρπιοι! χαχαχ

Άντε και καλή μας όρεξη. LOL

by Saigon

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Kokomo

Η παρούσα ανάρτηση διαβάζεται καλύτερα με τη σωστή μουσική υπόκρουση:



Οι διακοπές μας ήταν λίγες. Ήταν αγχωμένες και λίγες. Ήταν όμως σε ένα μέρος που λατρέψαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο, και που σκεφτόμαστε να κάνουμε μόνιμο τόπο διακοπών...
Το ψαροχώρι του ήλιου. Το προσωπικό μας Kokomo.


Φωτογραφίες δεν υπάρχουν πολλές, και δε ζοριστήκαμε να βρούμε δικαιολογία γι' αυτό. Η απάντηση είναι τόσο απλή:
- Γιατί δε βγάλατε φωτογραφίες?
- Γιατί περνούσαμε καλά.


Δεν υπήρχε χρόνος για φωτογραφίες! Ή θα ήμασταν μέσα στο νερό, αφημένοι σε μια αρχέγονη αίσθηση ελαφρότητας και ελευθερίας, ή θα αράζαμε στο δωμάτιο διαβάζοντας, πλέκοντας και ακούγοντας jazz, ή θα είχε βραδιάσει πια και θα βολτάραμε δίπλα στη θάλασσα. Μια θάλασσα γυαλί, σμαραγδένια και ζεστή, ακύμαντη όλες τις ώρες της ημέρας.



Γεύσεις και λιχουδιές και αρώματα και απολαύσεις διάφορες.
Κουβέντες και γέλια και αναμνήσεις με πολύ ενδιαφέρουσα παρέα. Κρέπες και ουζάκια με έναν ήρωα των παιδικών μου χρόνων, τον άνθρωπο που έφτιαξε τις παλιές καλές διαφημίσεις της Σερενάτας, του Nesquik, του Carnation, του Dolca! Ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν... Μια γερή δόση ρετρό, πάνω που έκλεισα τα 30.


Όσο και να μέναμε εκεί, δε θα μας έφτανε. Γι' αυτό και υποσχεθήκαμε να ξαναπάμε. :-)



by Saigon