Θυμάστε πόσο δημοφιλές ήταν εκεί γύρω στα τέλη του '80? Σε όλα τα παιδικά πάρτυ, όλο και κάποιος θα έφερνε δώρο έναν τέτοιο κουμπαρά. Αργότερα εξελίχθηκαν κιόλας και π.χ. φορούσαν γυαλιά ηλίου ή χόρευαν τσακίζοντας ρυθμικά το σουλούπι τους.
Να το έγκλημα που σας έλεγα εδώ... LOL
Πραγματικά, αυτά τα σανδάλια ήταν ένα στυλιστικό κακούργημα. Ήταν όμως άνετα, τα άτιμα... Πάρα πολύ βολικά, πάρα πολύ εύκολα, με φαρδιά λάστιχα που δεν έκοβαν το πόδι, πανάλαφρα και σταθερά, σαν να μη φοράς τίποτα. Δεν ξέρω πώς έτυχε και το καλοκαίρι του 2000 ανακάλυψα μέσα σε μια κούτα ένα ζευγάρι με μπλε λάστιχο που είχα από τον καιρό του Νώε, και τα πήρα μαζί μου στις διακοπές. Πέρα από το ατελείωτο γέλιο που κάναμε, αποδείχτηκαν και σωτήρια γιατί με βόλεψαν όταν κόπηκαν οι σαγιονάρες μου.
Πραγματικά, αυτά τα σανδάλια ήταν ένα στυλιστικό κακούργημα. Ήταν όμως άνετα, τα άτιμα... Πάρα πολύ βολικά, πάρα πολύ εύκολα, με φαρδιά λάστιχα που δεν έκοβαν το πόδι, πανάλαφρα και σταθερά, σαν να μη φοράς τίποτα. Δεν ξέρω πώς έτυχε και το καλοκαίρι του 2000 ανακάλυψα μέσα σε μια κούτα ένα ζευγάρι με μπλε λάστιχο που είχα από τον καιρό του Νώε, και τα πήρα μαζί μου στις διακοπές. Πέρα από το ατελείωτο γέλιο που κάναμε, αποδείχτηκαν και σωτήρια γιατί με βόλεψαν όταν κόπηκαν οι σαγιονάρες μου.
Μου είναι τόσο δύσκολο να μην αντιδράσω έντονα όταν ακούω εφήβους να λένε πως δεν ξέρουν τι είναι το καλειδοσκόπιο!! Δεν υπάρχει τρόπος να το περιγράψω, θέλω μόνο να πω πως, για μένα, είναι από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που μπορούν να χωρέσουν στην τσέπη ενός μπουφάν. :-)
Λαστιχωτά μαλλιαρό. Αλλόκοτο αξεσουάρ! Κρεμασμένο από τα κλειδιά ως μπρελόκ, δεμένο στο χερούλι της σχολικής τσάντας, στην κασετίνα, στην κορυφή του μολυβιού. Σε διάφορα μεγέθη και χρώματα.
Η λάμπα αυτή, μαζί με ακόμα μία (σε άλλη ανάρτηση, αργότερα), ήταν από τα πιο χαρακτηριστικά διακοσμητικά των εφηβικών και νεανικών δωματίων. Μου κάνει τρομερή εντύπωση που εξακολουθούν να υπάρχουν στην αγορά αυτές οι λάμπες! Παραήμουν μικρή για να έχω μία τότε, και τώρα πια παραείναι κιτς. (χαχαχαχ)
Μου μένει μόνο να νοσταλγώ.
Μου μένει μόνο να νοσταλγώ.
Για δείτε κι αυτό:
by Saigon
6 σχόλια:
Θες να μας πεις ότι εν έτει 2000 εσύ κυκλοφορούσες με τα σανδάλια με τα λάστιχα; χαχαχαχα! θέλουμε τις action photos!!!
Αγαπημένος Babar!
Πού πας και τα θυμάσαι όλα αυτά;
Κουμπαρά δεν είχα, αλλά είχαν πολλοί φίλοι μου! Το καλειδοσκόπιο το έχω ακόμα και νομίζω ότι είναι και εύκολα προσβάσιμο!! Τις λάμπες αυτές τις έβλεπα συνέχεια στο πανηγύρι στη Ν.Φιλαδέλφεια κάθε πρωτομαγιά αλλά ευτυχώε που ήμουν μικρή για να έχω μία!! Ήταν όμως ο ορισμός του κιτς ε;
Τρελοτουρίστρια
Αν υποψιαστώ ότι το (κατά γενική ομολογία καλόγουστα και με στερήσεις διακοσμημένο) σπίτι μας είναι κιτς επειδή έχουμε όχι μία, όχι δύο, αλλά ΤΡΕΙΣ λάμπες λάβας (δυο μικρές και μια μεγάλη επιδαπέδια)...
Νομίζω πάντως ότι τις είχαμε απωθημένο, και δεν αποφύγαμε τον πειρασμό να τις αγοράσουμε. Τις κοιτάς, και κολλάς :)
(Τα καλειδοσκόπιά μας, κάπου σε κάποια κούτα είναι χαμένα...)
Υ.Γ. Αχ αυτά τα mixtapes. Επιστροφή στην καταραμένη δεκαετία του 80: Η εποχή που αγαπάμε να μισούμε.
@ Στέλλα:
Τι να κάνω μανδάμ, αναγκάστηκα να φορέσω το joke of the year αφού κόπηκαν τα άλλα μου πατούμενα... Δε λες πάλι καλά που τα είχα πάρει μαζί μου για πλάκα? χεχεχεχ
Α, και δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία στην οποία να φαίνονται, επομένως θα σε απογοητεύσω. :-Ρ
@ Τρελοτουρίστρια:
Και πού'σαι ακόμα! Έχω μπόλικο υλικό για Mix Tape, κάντε υπομονή κι έφτασε!
@ Acro:
Καλά κάνετε βρε και τις έχετε, αν είχα κι εγώ μία από παλιά εννοείται πως θα την κρατούσα! Είναι ρετρό! (Πω πω, Τρελοτουρίστρια, την κάτσαμε... Πώς θα το πάρουμε πίσω τώρα να μην τον εξαγριώσουμε? LOL)
Χωρίς πλάκα τώρα, είναι υπνωτιστική και φτιάχνει πολύ sensual ατμόσφαιρα. Λυπάμαι που ποτέ δεν είχα μία. Ας πούμε ότι η πιθανότητα να αποκτήσω μία έστω και τώρα, αποκλείστηκε όταν ήρθε ουρανοκατέβατη η "άλλη" λάμπα για την οποία αφήνω υπονοούμενο στο ποστ. Μπλιαχ. Θα δεις.
Υ.Γ. Συμφωνώ. Αχ αχ αχ.
Saigon
Ασε δεν σώζεται, καθώς τις έχουμε αγοράσει μέσα στα τελευταία 5-10 χρόνια :)
Δεν πειράζει. Τα όρια του καλόγουστου με το κιτς, είναι πολύ πολύ κοντά. :)
Δημοσίευση σχολίου