Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Καινούριο κοσκινάκι

Χτες βράδυ είχε λίγη γκρίνια ο Αστέρης (βγάζει δόντια και ταλαιπωρείται), και καθίσαμε παρεούλα στην κουζίνα, εγώ με το κουτί ραπτικής στο τραπέζι κι εκείνος με ένα αρκουδάκι στο καρεκλάκι του. Ήταν ώρα για χειροτεχνία!



Όταν ο Αστέρης κάθεται σε κάποιον από τους μάρσιπους που έχουμε, λυγίζει τα γόνατα για να καθίσει στο ύφασμα, με αποτέλεσμα να σηκώνονται ψηλά τα μπατζάκια του και να μένει ένα τμήμα της γάμπας ακάλυπτο. Τώρα τελευταία με τις κρύες θερμοκρασίες, αυτό μας απασχόλησε γιατί προκαλούσε αρνητικά σχόλια ("Το καημένο, κοίτα πώς το έχουνε, κρυώνουν και τα ποδαράκια του, μια κουβέρτα δε σκέφτηκαν να πάρουν, οι ανεύθυνοι"). Δοκίμασα να του φοράω παντελόνια που κανονικά του πέφτουν πολύ μακριά, όμως τώρα το παιδί είναι και στη φάση που θέλει να προσπαθεί να σταθεί όρθιο, και δε γίνεται μονίμως να πατάει μπατζάκια που σέρνονται στο πάτωμα...
Είχα πάρει ένα ζευγάρι κάλτσες για μένα, πολύ γουστόζικες, απ' αυτές που έχουν μπιλίτσες στην πατούσα για να μη γλιστράνε, και φοριούνται αντί παντόφλας. Έλα όμως που είναι αδύνατον να μη φορέσω παντόφλες... Και αυτές οι κάλτσες είναι αρκετά χοντρές και δεν χωράνε στις παντόφλες! Για να μην αχρηστευθούν τελείως, λοιπόν, σκέφτηκα να τις μετατρέψω σε γκέτες για τον Αστέρη.



[Ξέρω πως θα έπρεπε να έχω ανεβάσει περισσότερες φωτογραφίες από την παρακάτω διαδικασία, και -αν θέλετε το πιστεύετε- έβγαλα πολλές. Έβγαζα συνέχεια. Ή τουλάχιστον, έτσι νόμιζα. Εδώ και τρεις μέρες, μετά την πτώση που την αποτελείωσε, η φωτογραφική μου πνέει τα λοίσθια. Προσπαθώ να σφίξω την καρδιά μου και να την αποχαιρετήσω. Σας δείχνω λοιπόν τις ελάχιστες (τις μόνες, όχι και τόσο καλές) φωτογραφίες που αποθηκεύτηκαν, ζητώ συγγνώμη, και αποσύρομαι να πενθήσω σιωπηλά στη γωνία.]

Έκοψα την κάλτσα σε δύο κομμάτια, πάνω και κάτω από τη φτέρνα. Αφαίρεσα το κομμάτι των δαχτύλων από το κάτω μέρος, και ψαλίδισα ό,τι περίσσευε ώστε να σχηματίσω έναν παραλληλόγραμμο σωλήνα. Το ίδιο και για το επάνω μέρος.



Δίπλωσα το κάτω μέρος στη μέση, με τις δύο ψαλιδισμένες άκρες να εφάπτονται, ώστε να φτιάξω έναν δακτύλιο όπου η "καλή" όψη είναι ορατή και στην εξωτερική και στην εσωτερική πλευρά. Μια μανσέτα δηλαδή, κάπως σαν το τελείωμα που είχαν τα μανίκια στις φούτερ μπλούζες. Αν το ύφασμα της κάλτσας δεν ήταν τόσο στιβαρό, θα στένευα τον δακτύλιο για να μου προκύψει μια μικρότερη και ελαστική μανσέτα.



Μέσα από τον δακτύλιο πέρασα το ψαλιδισμένο άκρο του πάνω μέρους της κάλτσας, με την κομμένη πλευρά να συναντά τις κομμένες πλευρές του δακτυλίου. Κατέληξα με τρία στρώματα υφάσματος, και τα έραψα μεταξύ τους (ελλείψει ραπτομηχανής, τα έραψα με 'πισωβελονιά', δηλαδή γαζί χειρός).



Μόλις ολοκλήρωσα το ράψιμο και επανέλαβα τη διαδικασία στη δεύτερη κάλτσα, γύρισα προς τα κάτω τις "μανσέτες" και καμάρωσα τις έτοιμες παιδικές γκέτες, φτιαγμένες από τα χεράκια μου, σε μόλις 35 λεπτά της ώρας! :-)


Έτοιμος για τα κρύα!

by Saigon

10 σχόλια:

Φωτεινή είπε...

Ειλικρινά, καταπληκτικό...

Να προτείνω κι εγώ κάτι, μιας και χρησιμοποιώ κι εγώ μάρσιπους από τη Στέλλα και με απασχόλησε και μένα πολύ το θέμα?

Αν και έχετε αγοράκι, μπορείτε να του φορέσετε καλσόν-προσωπικά δεν το θεωρώ "κάπως" για αγόρι, για μένα αυτό είναι κόλλημα του δικού μας μυαλού.

Επίσης, επειδή το καλσόν είναι λίγο ζόρικο στην αλλαγή πάνας, όταν φοράω παντελόνια στη δική μου, έχω βρει και έχω αγοράσει παιδικές κάλτσες, που όμως φτάνουν μέχρι το γόνατο ή και μέχρι πιο ψηλά, οπότε, και δεν κρυώνει, αλλά και αν τύχει να της αλλάξω πάνα, βγάζοντας το παντελόνι, τα ποδαράκια της δε μένουν εκτεθειμένα στο κρύο...

Με το καλό τα δοντάκια σας!!!

sstamoul είπε...

Γεια στα χέρια σου χρυσοχέρα!

(Θέλουμε action photo, καλές οι γκέτες, αλλά θέλουμε και το μοντέλο! μη μας στερείς τον Αστέρη!)

Ανώνυμος είπε...

oh my gosh I think leg warmers on kids are the cutest things ever!! I love it!

apapsa είπε...

Κατ' αρχήν: αχ Αστέρη μου, είσαι μεγάλο αστέρι!!!! :D

Δεύτερον: αυτές τις κάλτσες με τα μπιλάκια τις φοράει κανείς πραγματικά ή απλώς τις αγοράζουμε και μένουν αφόρετες στην ντουλάπα; (Και απαντώ μόνη μου: ναι, τις φοράνε, η κουμπάρα μου π.χ. Μάλιστα μου κάνει συχνά κι ένα ζευγάρι δώρο. Θα στις στείλω να κανείς γκετες του Αστέρη!)

Τρίτον: γεια στα χεράκια σου! :ο)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ααααα τι ωραία ιδέα! θέλω κι εγώ γκέτες :) καταπληκτικές είναι Saigon, έχεις ταλέντο στις μετατροπές!
Παρεμπιπτόντως, από τέτοιες κάλτσες για το σπίτι έχω κι εγώ, αλλά ειλικρινά δεν τις πολυβολεύομαι, οπότε φοράω τελευταία κατι ωραιότατες ροζ καπιτονέ μπαλαρινοπαντοφλίτσες μες το σπίτι. Πολλά φιλιά!!!

Nathalie είπε...

Φτου σου μανάρι μου!! Και μπράβο στη μαμά-καλλιτέχνιδα!

drSpock είπε...

Καλά είσαι όντως χρυσοχέρα. Και ο Αστέρης είναι τόσο χαριτωμένος!

Saigon & Baygon Inc. είπε...

@ Φωτεινή:
Δεν έχουμε θέμα με το "κάπως" του καλσόν, έχουμε όμως με την αλλαγή πάνας. Και επειδή όταν αποφασίσει να τα κάνει το καμάρι μας, τα κάνει γερά και δε φαίνονται ούτε οι παντόφλες του, το τελευταίο που θα χρειαζόμασταν είναι καλσόν ή ψηλές κάλτσες... (χαχαχαχ)

@ Στέλλα:
Ευχαριστώ, χρυσοχέρα! Στα χνάρια σου βαδίζω! :-)
Εγώ λέω τον πόνο μου που έμεινα χωρίς μηχανή και νιώθω σαν να μου ψαλιδίσανε τα δάχτυλα, κι εσύ λες για φωτογραφίες... μπουχουχουχου

@ Belly Shirts:
Thank you so much! I'm so proud I got them right! I soon plan to make some more.

@ apapsa:
Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια!!
Ναι, τις φοράνε τις κάλτσες, δεν καταλαβαίνω πώς, αλλά αφού τις βολεύονται καλά κάνουν. Ναι, να μας στείλεις να τις μετατρέψουμε!!!

@ Κοκκινοσκουφίτσα:
Τα μπαλαρινοπαντοφλάκια σου είναι ωραιότατα, εγκρίνουμε!

@ Ναταλία, Dr Spock:
Ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια, κοπελίτσες! Να είστε καλά!

Saigon

YO!Reeka's είπε...

teleia idea!!!

Kerri είπε...

These are amazing! Great work!
I had a hard time following the translation, lol, but I think that your pictures show the steps well--in fact, I think I may just have to make a pair for myself one day, hehe!

He looks so cute and cozy!