Τα κλισέ του χωρισμού (ή 10 + 1 Πράγματα που Πρέπει να ΜΗΝ Πεις Ποτέ!)

Όλοι μας έχουμε χωρίσει κάποια στιγμή, έστω και για λίγες ώρες. Κάποιες φορές μας έχουνε χωρίσει κι άλλες φορές τους/τις έχουμε χωρίσει εμείς. Άλλοτε επειδή το θέλαμε, άλλοτε επειδή έπρεπε, κι άλλοτε επειδή όποιος το πει πρώτος είναι πιο cool (πίτσες μπλε).
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την όλη διαδικασία του χωρισμού, αλήθεια λέω. Εκεί που έχω πρόβλημα είναι στο αισθητικό κομμάτι του θέματος. Δεν ξέρω γιατί και πώς, αλλά ακόμα και σε μια τόσο προσωπική διαδικασία υπάρχουνε κλισέ! Κάτι καταραμένες κουβέντες που προτιμά κανείς να πει αντί για την αλήθεια, επειδή είναι βολικές.
Ένα ζεστό απόγευμα (κάτι μας πιάνει τα ζεστά απογεύματα τελικά), η Saigon κι εγώ μαζέψαμε τα παρακάτω κλισέ. Καθίστε αναπαυτικά, και απολαύστε τις ακόλουθες μισητές, βαρετές κι ανεπίτρεπτες εκφράσεις:

Δεν σε βλέπω ερωτικά / Σ' αγαπάω, αλλά σαν φίλο: ίσως η πιο γελοία φράση όλων των εποχών, ακούγεται σε περιπτώσεις καραμπινάτης απόρριψης, ειδικά όταν κάποιο γλυκουλίνι φιλαράκι μας, μας την πέφτει και δεν θέλουμε να το πληγώσουμε. Είναι σαν να αρνείσαι ένα κομμάτι καρότο στο "μικρό μου πόνυ", δεν ξέρεις πώς ακριβώς να το εκφράσεις...
Δεν είναι καλύτερος/-η από σένα, απλά διαφορετικός/-ή: συνήθως αυτό σημαίνει "είναι πολύ καλύτερος/η από σένα, σε βαρέθηκα αλλά μπούχτισα να σου λέω πάλι τα ελαττώματα σου". Η διαφορετικότητα είναι μεν ένα μεγάλο κίνητρο για να είσαι με κάποιον, αλλά όχι όταν έχεις κάνει τάρανδο τον προηγούμενο και τον κοροϊδεύεις.
Δεν είναι αυτό που νομίζεις (ενδεχομένως ακολουθείται από το περίφημο πλέον "να σου εξηγήσω"): μια αδικημένη φράση. Αδικημένη και πολυκινηματογραφημένη. Όταν τον/την βλέπεις με παρέα, σε στάση που ο Ρόκο Σινφρέντι κι η Τζένα Τζέημσον χαρακτηρίζουνε ως "όχι απόλαυση αλλά δουλειά", εννοείται πως δεν είναι αυτό που βλέπεις, αγάπη μου.
Πρέπει να μιλήσουμε: στην ιστορία των σχέσεων, σχεδόν ποτέ δεν είναι για καλό αυτή η φράση! Εκτός αν είσαι η Μόνικα στα "Φιλαράκια" και ο σύντροφός σου θέλει να γίνει παλαιστής σε βάρβαρο άθλημα που μόνο δήμιοι απολαμβάνουνε.
Δε φταις εσύ: όλως παραδόξως αυτή η φράση σπάνια ακολουθείται απο ένα 'συγγνώμη', κάτι που θα φάνταζε λογικό δεδομένου ότι ο μόνος που μένει να φταίει είναι ένας. Και πάλι αυτή η φράση είναι απλά και μόνο για να αποφύγουμε τη γκρίνια, την οδυνηρή διαδικασία να πούμε στον άλλον τι λάθος κάνει και θέλουμε να το παίξουμε μεγαλόψυχοι αναλαμβάνοντας όλη την ευθύνη. Αλήθεια, ρώτησε κανείς αυτόν που λέει αυτή τη φράση ποιος φταίει τελικά και σε τι; οεο;
Νομίζω πως πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε κι άλλους ανθρώπους: ελεύθερη απόδοση στα νεογκομενικά: "Βλέπω ήδη κάποιον άλλον και σ' το λέω τώρα γιατι βαρέθηκα να κρύβομαι, χα χα χα, κορόιδο!". Πολύ γελοία φράση, ποτέ καμιά σχέση δεν ανέκαμψε μετά από κάτι τέτοιο.
Καλύτερα να μείνουμε φίλοι: τι λες ρε καραγκιόζη; Για να μείνουμε φίλοι, πρέπει να ήμασταν και πρωτύτερα. Αλλά με τα ΑΧ και ΒΑΧ που κάναμε, νομίζω μόνο φίλοι δεν λεγόμασταν! Μη ζητάς βλακείες λοιπόν. Η σωστή έκφραση είναι "να γίνουμε φίλοι", όμως δεν έχω λόγο να γίνω φίλος/-η μαζί σου, έτσι που μου συμπεριφέρεσαι.
Χρειάζομαι λίγο χρόνο να βρω τον εαυτό μου / Χρειάζομαι ένα διάλειμμα: πάαααααρα πολύ αόριστη φράση, κι η Ρέητσελ ενα διάλειμμα ήθελε αλλά για 6 κύκλους σχεδόν το θέμα αιωρούνταν (ναι είμαι καμένος με τα "Φιλαράκια", ναι και η Saigon επίσης). Δεν είναι και τελείως παράλογη φράση, αρκεί όμως να μην ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου στις αμυγδαλές και τις σωματικές κοιλότητες κάποιου άλλου.
Σου αξίζει κάτι καλύτερο: νομίζω πως όποιος λέει μια τέτοια φράση είναι ή πολυ μίζερος και όλα του τα δεινά τα φορτώνει σε μια φανταστική "κακή μοίρα", ή πολύ βαρετός και δε βρίσκει κάτι καλύτερο να πει. Ό,τι και να 'ναι τελικά, δεν αξίζει τον κόπο.
"Τι έχεις;" "Τίποτα": α, μιλάμε για σκηνικό ολόκληρο εδώ. Η ερώτηση γίνεται μετά από ώρα σιωπής και μούτρων από τη γυναικεία πλευρά συνήθως, και η απάντηση έρχεται αστραπιαία, με απαθές βλέμμα. Η απάντηση 9 στις 10 φορές είναι ψευδής και 9,5 στις 10 φορές ακολουθεί καυγάς, οπότε και η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως "ό,τι πιο απειλητικό μπορεί να δημιουργηθεί απο το Τίποτα"!
Φοβάμαι να ερωτευτώ / δοθώ / δεσμευτώ / μην πληγωθώ: ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή τη δικαιολογία, δεν ξέρω καν αν είναι αστεία ή εκνευριστική, ειλικρινά δλδ. Άμα ερωτευτείς θα πληγωθείς. Άμα δεν ερωτευτείς δεν θα ζήσεις. Άμα δώσεις θα πάρεις. Αλλά μπορεί να φας και τα μούτρα σου. Ε και; Κλισέ, χαζό κλισέ, πολύ χαζή δικαιολογία...

Δεν είναι κακό να χωρίζεις. Κακό είναι να κοροϊδεύεις τους ανθρώπους, να τους λες άλλα αντ' άλλων. Και τελικά, επειδή συνήθως όσοι σκέφτονται έτσι δεν είναι και τόσο έξυπνοι όσο παριστάνουν, κάποια στιγμή τους έρχεται από κει που δεν το περιμένουν και τότε κανένα κλισέ δεν τους γλιτώνει. Ο σεβασμός στις σχέσεις δεν είναι προνόμιο, είναι αυτονόητο δικαίωμα... Και στην τελική, ο χωρισμός είναι σοβαρή υπόθεση. Μην τον εξευτελίζουμε με αηδίες.

Πάρτε και δύο ερωτικά κλισέ, για μπόνους:
Ήμουνα καλός? : δυστυχώς αυτή η φράση ακούγεται σχεδόν αποκλειστικά από άντρες και είναι η απόλυτη έκφραση ανασφάλειας, αγωνίας, φόβου, αναμονής και απορίας. Επίσης είναι ελεεινό κλισέ, παλιομοδίτικο, μάλλον αστείο... και ελπίζω πολλές γυναίκες να βρίσκουνε μια αποστομωτική απάντηση, LOL!
Πρώτη φορά μου συμβαίνει: ναι, ναι, ξέρουμε...

LOL

by Baygon