Savoir Vivre

Θα μου πείτε, "άκου 'σαβουάρ-βιβρ', τι αναχρονισμοί είναι αυτοί". Το παραδέχομαι, σε ορισμένα πράγματα είμαι κάπως παλιομοδίτισσα. Κάπως πιο τυπική. Φερ' ειπείν, όταν τηλεφωνώ κάπου, δεν αφήνω να χτυπήσει πάνω από τέσσερις φορές. Σέβομαι τις ώρες κοινής ησυχίας. Μιλάω στους αγνώστους στον πληθυντικό, ακόμα κι αν είναι φανερά νεότεροί μου. Όταν είμαι ευχαριστημένη με τις υπηρεσίες που μου παρέχουν, αφήνω γενναίο φιλοδώρημα. Πιστεύω πως τα λουλούδια πρέπει να αποστέλλονται από τον επισκέπτη πριν ή μετά την άφιξή του, και ποτέ στο χέρι όπως οι υποψήφιοι γαμπροί σε ελληνική ταινία του '60. Όταν μου συστήνουν κάποιον, του σφίγγω το χέρι εγκάρδια. Κι αν φοράω γάντι, το βγάζω πρώτα. Θα μου άρεσε να ανοίγει την πόρτα του εστιατορίου ή του αυτοκινήτου ο συνοδός μου για να περάσω.
Ο Woody απολαμβάνει να με δουλεύει για τις εμμονές μου, και εν μέρει έχει δίκιο: φταίει η ανατροφή μου. Με γαλλικά και πιάνο, κυριολεκτικά. Και θυμάμαι ακόμα εκείνο το βιβλίο "Savoir-vivre" που έπεσε στα χέρια μου πριν καν πάω δημοτικό. Με δική μου επιλογή το ξεκοκκάλισα, το έκανα φύλλο και φτερό. Και εξακολουθώ να θυμάμαι φράσεις απ' αυτό.

Ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και καιρό, είναι το λεγόμενο netiquette - το savoir-vivre του internet, σαν να λέμε. Το συζητούσα τις προάλλες και με τον Baygon. Ποιος ορίζει ποιοι είναι οι καλοί τρόποι στο internet; Όταν στέλνουμε e-mail, ακολουθούμε τους κανόνες των συμβατικών γραμμάτων ως προς το πόσο επίσημο ή μη είναι; Όταν συμμετέχουμε σε κάποιο forum, τι ύφος χρησιμοποιούμε για να απευθυνθούμε στους συγγράφοντες? Και τι συμβαίνει με τα κεφαλαία; (Κάποιοι -κι εγώ μαζί τους- θεωρούν ότι μηνύματα γραμμένα ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ δίνουν την εντύπωση πως αυτός που γράφει φωνάζει. Πολύ ενοχλητικό.)
Σήμερα λοιπόν, έτυχε κάτι παράξενο. Υπάρχει μια κοπέλα, την οποία έχω συναντήσει maximum 4 φορές σε συγκεντρώσεις κοινών φίλων και γνωστών. Μου είναι συμπαθής αλλά δεν έχουμε μιλήσει ποτέ κατ'ιδίαν, δεν τη γνωρίζω ουσιαστικά. Όταν πριν 2 χρόνια περίπου μου έκανε friend request στο Facebook, το δέχτηκα απλώς γιατί δε μου ήταν παντελώς άγνωστη. Δεν έχουμε ανταλλάξει ποτέ μηνύματα κανενός είδους.
Και σήμερα έλαβα το πρώτο της μήνυμα ever.
"Καλησπέρα! Πώς είσαι; Πλιζ μπες στο application του πόκερ που θα σου στείλω για να πάρω τους πόντους και αν δεν το θεσ βγάλτο." (sic)

Μάλιστα.
Ας αποδομήσουμε όλοι μαζί το μήνυμα αυτό στα εξ ων συνετέθη, για να το αναλύσουμε βήμα-βήμα.
"Καλησπέρα. Πώς είσαι;"
Είμαι καλά και σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να σκεφτείς ότι μια εισαγωγή είναι αρκετή για να φανεί ότι δε βιάζεσαι να μπεις στο ψητό.

"Πλίζ μπες στο application του πόκερ που θα σου στείλω"
Το 'πλιζ' το αφήνω ασχολίαστο. Επίσης ασχολίαστο θα αφήσω και το πόκερ. Παίζεις πόκερ στο internet. Πρόβλημά σου.

"για να πάρω τους πόντους"
Παρντόν;!;

"και αν δε το θεσ βγάλτο."
Ναι. Θεσ δε θεσ, εγώ θα το ξαναπιάσω αυτό το κομμάτι. Σε ελεύθερη μετάφραση.

Μπες στο πόκερ για να πάρω τους πόντους που μου χρειάζονται, και μετά άμα δεν το θέλεις βγάλ' το. Μπορεί να μην έχουμε πει κουβέντα μεταξύ μας πέρα από το "Χάρηκα για τη γνωριμία", "Είσαι καλά; -Ναι, εσύ;", αλλά τώρα που θέλησα να σου ζητήσω χάρη, θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα για να σε καλοπιάσω και να εγκαταστήσεις την εφαρμογή.
Με συγχωρείς γλυκιά μου, αλλά δεν πάει καθόλου έτσι.
Κάνε μου όσες προσκλήσεις θέλεις, για όποιες εφαρμογές θέλεις, όσες φορές θέλεις. Είναι τζάμπα! Εγώ θα πατάω ignore ακούραστα και αγόγγυστα. Δε με ενοχλεί, το κάνω καιρό τώρα. Όμως δε μπορείς να ζητιανεύεις από κανέναν για να πάρεις εσύ πόντους!! Έχω φίλους, αληθινά κοντινούς μου ανθρώπους, που 'καίγονται' νυχθημερόν με άλλα παιχνίδια στο FB. Ούτε ένας από αυτούς δε με ενόχλησε ποτέ με τέτοια απαίτηση.

by Saigon

Υ.Γ.: Μιας και μίλησα για Facebook, πρόσφατα έλαβα friend request από έναν πρώην. Χρυσέ μου, αν ήθελα να κρατήσω επαφή μαζί σου, θα το είχα κάνει ήδη. Μη σου πω δε θα είχαμε χαθεί ποτέ. Τόσα χρόνια προσπαθώ να σου δείξω ότι χωρίσαμε και χαθήκαμε επειδή ακριβώς ΔΕΝ ήθελα πια να έχω επαφή μαζί σου, κι εσύ εκεί, επιμένεις. Απέρριψα το request σου χωρίς σχόλιο. Μην το ξαναστείλεις όμως, γιατί μόλις ξέμεινα από ευγενικούς τρόπους για να σε αποφεύγω.