Κάτι ανάμεσα στο απλό ξύλινο μολύβι που θέλει ξύσιμο κάθε τόσο, και στο μηχανικό μολύβι που δε θέλει ξύσιμο ποτέ, αυτά τα μολύβια είχαν εξέλιξη της φθοράς στο πάχος της μύτης. Αν ήθελες να έχεις πάλι "καλοξυμένο" μολύβι, αφαιρούσες την πλαστική άκρη και την ξανάβαζες πίσω (στην ουρά) για να σπρώξει τις υπόλοιπες και να ξεπροβάλει μια καινούρια μπροστά. Θυμάμαι πως είχα ένα τέτοιο μολύβι με διαθέσιμες μύτες σε διάφορα χρώματα, για να λειτουργεί σαν ολόκληρο σετ ξυλομπογιές (αλλά με μικρό προσδόκιμο ζωής).
Δεν ξέρω τι να πω γι' αυτά. Στέκονταν άκαμπτα μέχρι κάποιος να τα χτυπήσει πάνω σ' έναν καρπό, ώστε να λυγίσει η άκρη και να αρχίσουν να τυλίγονται. Σλαπ!
Νομίζω πως κυκλοφορούν ακόμα. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να έχουν πάψει να κυκλοφορούν από καιρό, και να τα συζητάμε απλώς σαν ανάμνηση.
Νομίζω πως κυκλοφορούν ακόμα. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να έχουν πάψει να κυκλοφορούν από καιρό, και να τα συζητάμε απλώς σαν ανάμνηση.
Μονόχρωμα και πολύχρωμα, πλαστικά και μεταλλικά, σε διάφορα μεγέθη, αυτά τα ιδιόμορφα ελατήρια είχαν πολύ γούστο, ειδικά όταν τα έβαζες να κατεβαίνουν σκάλες.
Πλαστικοί "οδηγοί" με εγκοπές, μέσα στους οποίους στριφογυρίζει κανείς πλαστικά γρανάζια διαφόρων μεγεθών. Με το στυλό. Με προσοχή. Η κάθε τρύπα στο γρανάζι προκαλεί διαφορετική τροχιά, που αποτυπώνεται στο χαρτί και δημιουργεί σχέδια. Το λάτρευα ως παιδί, και το πήρα δώρο στη βαφτισιμιά μου πέρσι για τα Χριστούγεννα. Μαζί με ένα κινέζικο Tangram. Ναι, είμαι weirdo.
Πόσο κιτς? Πείτε μου, πόσο κιτς??
Κάπου έχω ένα τετράδιο (σαν ημερολόγιο, σαν λεύκωμα, σαν ανταλλαγή ραβασακίων με τη διπλανή μου στο θρανίο) όπου υπάρχουν ακόμα κολλημένα τέτοια "σκουλαρίκια" ως διακόσμηση των σελίδων.
by SaigonΚάπου έχω ένα τετράδιο (σαν ημερολόγιο, σαν λεύκωμα, σαν ανταλλαγή ραβασακίων με τη διπλανή μου στο θρανίο) όπου υπάρχουν ακόμα κολλημένα τέτοια "σκουλαρίκια" ως διακόσμηση των σελίδων.
Βιντεάκι για τον Ιανουάριο, οι τίτλοι αρχής από μια πολύ αγαπημένη σειρά! Άρεσε και σε σας? :-)
12 σχόλια:
Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι που ξέρεις και τα ονόματα. Το "Slinky"; !!!! (αυτό... το... που είναι σαν... που το κάνεις σαν... που μοιάζει... αυτό μωρέ... κατάλαβες).
(νωρίτερα, στο τηλέφωνο)
Baygon: "Θα ανεβάσεις Mix Tape? Ο μήνας έχει 20 σήμερα".
Saigon: "Πω πω δίκιο έχεις!!! Ναι ναι πάω να το γράψω τώρα".
Baygon: "Ε καλά μην αγχώνεσαι κιόλας βρε Μόνικα".
Saigon: "Μη νομίζεις, για τη Στέλλα το κάνω, που είπε ότι της αρέσουν και θέλει να τα χρονίσω!"
Και ξέρεις Στέλλα σ' αγαπώ, και νιώθω σαν... που με κάνει να θέλω να... και μοιάζω με... αυτό μωρέ... κατάλαβες.
:-)
Saigon
Slinky λέγεται αυτό?!
έχεις δίκιο το βάζαμε να "κατεβαίνει" τις σκάλες και κοιτάζαμε σαν τα χαζά!
Τα αυτοκόλλητα σκουλαρίκια είναι ξανά στην μόδα (σύμφωνα με την 10χρονη βαφτιστήρα μου).
Υ.γ που βρήκες Σπειρογράφο? θέλω και εγω!
Τετοια γρανάζια έχει η mafaldaq. Παιζαμε τις προάλλες με αυτα στην κουζίνα της. Ειναι εντελώς addictive
Η τζινη και τι τζινι δε ειναι αγαπημένη μου ανάμνηση. Πρόσφατα έψαχνα να το βρώ σε torrent χωρις μεγάλη επιτυχία. Βασικα είχα πρόβλημα να βρώ την 1η season. Αν παρει τιποτα το μάτι σου ενημέρωσέ με!
1. *Ακατάπαυστο drooling over picture* Έχω μια πράμα, ένας κάτι με την άπειρη γραφική ύλη... Τα συγκεκριμένα, βέβαια, μου την έσπαγαν όταν πολλές πλέον μύτες είχαν φθαρεί και δεν καλοκρατούσαν τις άλλες στη θέση τους. Έγραφες και το έντερο από μύτες σπρωχνόταν προς τα μέσα :ζ
2. Uber πατρωνιά (βλ. καρακιτσαρέϊσιον). Έχω ένα τέτοιο κόνσεπτ, υπό μορφή φωσφόρου κίτρινου πράγματος για να σε βλέπουν οι οδηγοί το βράδυ... (;) Slapped it around little guy's tricycle (όχι ότι βολτάρει τα βράδια, δηλαδή)
3. Διερωτόμουν μέχρι σήμερα ΠΡΟΣ ΤΙ αυτά τα πράγματα. Τώρα θέλω ΠΟΛΥ να τα δω στις σκάλες. Φαντάζομαι ήδη τη φάτσα του ανθρωπακίου... Πού βρίσκω;
4. Είχα κι εγώ τέτοιο γραναζογύρι. What was the *point* though? Τι έπρεπε να κάνουμε μετά; Να τα ζωγραφίσουμε από μέσα και να τα καδρώσουμε; (κατακρίβειαν, μόλις έχω βρει την απάντηση; στα 32 μου; στα ΠΟΣΑ;;; σχιτ)
5. "Πολύ. Πάρα Πολύ".
Αwh, θυμήθηκα τις ατελείωτες λωρίδες ραβασακίων με την ..πισινή μου *κλαψ*
ναι... είμαι αθκειασερή....... πολλά αθκειασερή.....
:|
Σε λατρευω, στο ειπα;Λατρευω αυτη την αναδρομη σου στο παρελθον και αναζητω αυτες τις αναρτησεις σου, μανιωδως!!!
80's 4 ever!!!!
τσεκ, τσεκ και τσεκ! Μα τι ωραία που ήταν εκείνα τα σπιράλ που τα κουνούσαμε από χέρι σε χέρι και από σκαλί σε σκαλί. Αθάνατη δεκαετία και μεγάλο καρακιτσαριό!
@ Τουρνέ στα νησιά:
Καλά βρε, έχεις και βαφτιστήρα? Πόσες φορές πια θέλεις να γίνεις πνευματικός πατέρας? χαχαχα
Για σπειρογράφο ρίξε ένα βλέφαρο εδώ, το συγκεκριμένο μου άρεσε πολύ όμως έχει κι άλλα, φυσικά.
@ craftink:
Με γεια το blog. :-)
Αν δω κάτι θα σου πω.
@ Sike:
Ασ' το πάνω μου! Καιρό έχω να σας στείλω δωράκι.
@ Σοφία:
Λατρεύω αυτές τις αυθόρμητες εκδηλώσεις ενθουσιασμού!!! Μου 'φτιαξες το κέφι!!!
@ Dr Spock:
Πού είσαι κορίτσι μου εσύ, σε πεθύμησα! Το φόρεσες το πλεκτό σου ή δε βόλεψε καθόλου ο καιρός?
Περιμένω νέα σου.
Saigon
Αναφορά:
τα 1, 3, 4 και 5 κυκλοφορούν ακόμα!
Τα 1, 3 και 5 τα έχει η κόρη μου και φυσικά τα λατρεύει!
Δεν περνάνε οι μόδες εύκολα νομίζω :)
(και αυτή η Στέλλα λατρεύει τα mix tape σου)
Οοοοοοοοοοοο!!!! Είχα 4 στα 5!! Είσαι θεά!!!
Τρελοτουρίστρια
@ Σ(ι)τ(ρον)έλλα:
Α ναι? Πολύ χαίρομαι που η παράδοση συνεχίζεται!! :-D
Ευχαριστώ πολύ πολύ, Στέλλα μου, που σου αρέσουν τα Mix Tape μου!
@ Τρελοτουρίστρια:
Χαχαχαχαχ σε πέτυχα άλλη μια φορά, ε?
;-)
Saigon
Καλημέρα σε όλους, μια ερώτηση: πού μπορώ να βρω τοω σπειρογράφο (Spirograph) που ανέφερες παραπάνω?
Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου