Update

Τις εβδομάδες που πέρασαν...

• πήγα να δω τη βαφτισιμιά μου, που όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο τη χαίρομαι και την καμαρώνω. :-)
  
• είδαμε (για άλλη μια χρονιά) γνωστό μουσικοσυνθέτη μεγάλων επιτυχιών να γευματίζει με μεγάλη (και πάντα αποκλειστικά γυναικεία) παρέα στο αγαπημένο μας Ουζερί. Ο εν λόγω κύριος, αφού έπιασε μια μπουκιά ψωμί με όλα τα δάχτυλα του ενός χεριού του, και τη βούτηξε επιμελώς στο λαδόξιδο του χταποδιού (βουτώντας και μερικά δάχτυλα, δήθεν κατά λάθος), τσάκωσε με τον αντίχειρα και ένα κομματάκι χταπόδι που έτυχε να μουλιάζει εκεί κοντά, το έσπρωξε κοντά στο ψωμί και σήκωσε όλο το πακέτο με μία χαριτωμένη κίνηση, στάζοντας στο σύμπαν μέχρι το ανοιχτό στόμα του. Charming.
• γλεντήσαμε για το γάμο ενός αγαπημένου μας ζευγαριού, παρέα με ακόμα ένα αγαπημένο μας ζευγάρι. Στο σπίτι της νύφης, η παρατήρηση έδειξε ότι όλες (μα όλες) οι παρευρισκόμενες γυναίκες συγγενείς, ανεξαρτήτως ηλικίας, είχαν περιφέρεια μικρότερη των 85 cm (πλην μιας θείας, που κόβω το χέρι μου ότι ήταν εξ αγχιστείας και όχι εξ αίματος). Μα τι τις τάιζαν όταν ήταν μικρές; Σε ποιο μαγικό ζουμί τις βουτήξανε; Μπορώ να έχω κι εγώ ενάμισι κιλό απ' αυτό το γονίδιο, να πάρει η ευχή; (βγαίνει ένα εξακόσια είκοσι, να τ' αφήσω;)
  Χορός, τραγούδι, γέλια, πολλές φωτογραφίες... Οι κεραίες μου ήταν όπως πάντα τεντωμένες και μάζεψα ποικίλο οπτικοακουστικό υλικό.
  (στιγμιότυπο: ένα από τα παρανυφάκια να παίζει με μπομπονιέρες και ρύζι έξω από την εκκλησία, και να ουρλιάζει "Κύριε Ελέσιον, Κύριε Ελέσιον")
  Και επιπλέον, στο γλέντι μετά το γάμο ήρθε και κάθισε δίπλα μου το πιο εξωτικό φρούτο στην αίθουσα. Ω ναι, ο μαγνήτης που έχω για να προσελκύω τους απανταχού κατατρεγμένους και αξιοπερίεργους, λειτούργησε και πάλι. ROTFL

by Saigon