Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Munich - Salzburg June 2008: Part II


Σάββατο μετά το πρωινό, συγκεντρωθήκαμε στο lobby του ξενοδοχείου για να φύγουμε για το Salzburg. Οι περισσότεροι εμφανιστήκαμε φορώντας μπλε "ποδοσφαιρικές" φανέλες για την Εθνική μας, άλλοι είχαν σημαίες φορεμένες σαν μπέρτα, άλλοι κασκόλ στο λαιμό, μα ένας είπε να το παίξει σε διπλό ταμπλώ... Μπλε χρώμα για την Εθνική, ναι, βεβαίως, αλλά η επαγγελματική πώρωση πάνω απ' όλα! LOL




Το Salzburg απέχει περίπου 150 χιλιόμετρα από το Μόναχο. Οι δρόμοι στη Γερμανία είναι άψογοι, η οδηγική συμπεριφορά ομοίως - οι κεντρο-ευρωπαίοι δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια, και μ' αυτό τον τρόπο καταφέρνουν να καλύπτουν άνετα μεγάλες αποστάσεις σε καλό χρόνο, πάντα μέσα στα όρια ταχύτητας, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους ή τη ζωή των άλλων, χωρίς να παρανομούν, χωρίς να ενοχλούν τους άλλους οδηγούς, και γενικώς χωρίς να γίνονται βραχνάς στο δρόμο με μαγκιές και βλακείες.
Τα σύνορα Γερμανίας-Αυστρίας ξεχωρίζουν μόνο από την ταμπέλα που καλωσορίζει τους νεοφερμένους με ένα οικόσημο. Υπάρχει ένας δρόμος πλαϊνός στον διεθνή, απ' όπου μπορεί κανείς να περάσει για έλεγχο. Δεν είναι υποχρεωτικό, υπάρχουν όμως πολλοί τόσο τυπικοί που θεωρούν χρέος τους να σταματήσουν από κει, παρ' όλο που δεν είναι απαραίτητο. Ο οδηγός μας, βέρος Γερμανός, πέρασε από τον πλαϊνό δρόμο, όπου ένας υπάλληλος του ζήτησε να κάνει στάση και πλησίασε στο παράθυρό του.
"Καλημέρα σας".
"Καλημέρα σας".
"Έχετε όλοι διαβατήρια;"
"Μάλιστα".
"Καλώς. Καλό δρόμο".
Για τέτοια εξονυχιστική ταλαιπωρία μιλάμε.

Το Salzburg

Το λεωφορείο μάς άφησε στον δρόμο Paris-Lodron-Strasse, κοντά στην Mirabellplatz. Ήρθε ο ξεναγός μας -τρομερός τύπος, με χιούμορ, γνώσεις και βαυαρικό τσόχινο καπέλο με φτεράκι- και μας πήγε στα γρήγορα μια (δίωρη) βόλτα στο ιστορικό κέντρο του Salzburg. Έχει πολύ περισσότερα πράγματα να δει κανείς, όμως δεν είχαμε χρόνο στη διάθεσή μας παρά μόνο για τα βασικά. Ωστόσο, ο ποδαρόδρομος ήταν ατέλειωτος... Η πόλη είναι ονειρική, με πάρκα και παλάτια και σπίτια όπου γεννήθηκαν/έζησαν/πέθαναν μεγάλες προσωπικότητες της Ιστορίας, της Επιστήμης και της Μουσικής.








Πολύς κόσμος παντού, λουκάνικα γεμιστά με τυρί, πρέτζελ και σοκολατάκια Mozart, ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα με τους Ρώσους φιλάθλους, μια πλατεία ασφυκτικά γεμάτη από ελληνικές σημαίες και 'Ελληνες που χόρευαν και τραγουδούσαν συνθήματα (κάπου εκεί γέμισε η πρώτη κάρτα μνήμης της φωτογραφικής μου και έβαλα την επόμενη), ένα χαρούμενο πανηγύρι γεμάτο χρώματα και ήχους. Επίσης πολλοί Αυστριακοί υποστήριζαν την Εθνική μας και μας χαιρετούσαν θερμά όπου κι αν μας έβρισκαν, με αποκορύφωμα έναν απ' αυτούς που έπεσε κυριολεκτικά στην αγκαλιά μου ζητώντας να ανταλλάξουμε κασκόλ, και βρέθηκα ντυμένη στα μπλε με ένα κατακόκκινο κασκόλ στο λαιμό και κόκκινο-άσπρο-κόκκινο σημαιάκι στα μάγουλα! LOL






Άντε πάρτε κι ένα βιντεάκι:



[συνεχίζεται]

by Saigon

4 σχόλια:

γυάλινο δάκρυ είπε...

Ζηλεύωωωω!! Πάντα ήθελα να πάω στην Αυστρία.. Αυτή η χώρα με εμπνέει.. Και με αυτά που λες μου άνοιξες την όρεξη, με έκανες να θέλω να πάω στην Αυστρία ΤΩΡΑ, αλλά και να ξανασυγχιστώ για τους Έλληνες οδηγούς που δε σέβονται τίποτα!!!

Nathalie είπε...

To πιο τέλειο ήταν το μπλουζάκι του woody... Δεν υπήρχε!!!

ZlatkoGR είπε...

Κι άλλο, κι άλλο...

(Και ναι, όντως, το μπλουζάκι δεν υπάρχει!:-)

Saigon & Baygon Inc. είπε...

@ Γυάλινο Δάκρυ:
Περιστατικό που θα σου αρέσει... Κινούμαστε με το πούλμαν και βλέπουμε σε απόσταση μπροστά μας ότι ένα ελαφρύ τρακάρισμα έχει ακινητοποιήσει δύο οχήματα στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας. Φυσικά όλη η φάλαγγά μας κινείται αποκλειστικά στο αριστερό μέρος, αφήνοντας ελεύθερο το δεξί για την οδική βοήθεια.
Ο συνοδός μας κάνει σχόλιο στο μικρόφωνο και λέει "Να, βλέπετε πώς πηγαίνουν όλοι από αριστερά για να μην ενοχλούν; Στην Ελλάδα όλοι οι εξυπνάκηδες θα χωνόντουσαν από δεξιά για να κόψουν δρόμο!". "Ναι, ναι", γνέφουμε με νόημα όλοι μας, και εκείνη τη στιγμή μας προσπερνά με ταχύτητα από τα δεξιά ένα αυτοκίνητο και χώνεται στη δεξιά λωρίδα...
Και ΝΑΙ, έχει ελληνικό κασκόλ και σημαιάκι στο πίσω τζάμι!!!
ROTFL

@ Nathalie:
Φορούσα κι εγώ το ίδιο, κάτω από τα άλλα δύο μπλουζάκια μου (τέλεια μόνωση για τη ζέστη και το κρύο, ήταν καταπληκτική αυτή η απόφασή μου τελικά), όμως δεν τα έβγαλα να φωτογραφηθούμε μαζί με τα λογότυπα γιατί θα πασαλειβόμουν με τα βαμμένα μάγουλα!
Ταίριαξε απόλυτα το χρώμα όμως, δε βρίσκεις; :-)

@ Zlatko:
ROTFL :-D

Saigon