Munich - Salzburg June 2008: Part I

Ο πηγαιμός

Παρασκευή αξημέρωτα ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο, να μας πάνε οι γονείς μου στην Αθήνα για να συναντήσουμε το υπόλοιπο γκρουπ στο Ελ. Βενιζέλος και να πετάξουμε για Μόναχο.
Ταλαιπωρία η διαδρομή, αλλά χαλάλι... Κάναμε στάση για πρωινό στην Αρκίτσα, ο καιρός καταπληκτικός, η θάλασσα λάδι, κουλούρι και κεφαλοτύρι με φόντο ζωγραφιστό τραπεζάκι.

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο πρώτοι, μην πιστεύοντας ακόμα ότι στ' αλήθεια θα ταξιδέψουμε (κάτι η ατυχία με την παρ' ολίγον πτήση για Μιλάνο, κάτι που περιμέναμε μέχρι τελευταία στιγμή την επιβεβαίωση από το γραφείο ταξιδίων, κάτι που δεν πιστεύαμε στην τύχη μας ότι κερδίσαμε τέτοιο ταξίδι...). Ήταν όμως οριστικό όταν πήραμε στα χέρια μας τα μαγικά χαρτάκια!!

Πετάξαμε για Μόναχο ωραιότατα (μόνο παράπονο, το ελεεινό σάντουιτς στην πτήση), πήραμε τις αποσκευές μας και μπήκαμε στο πούλμαν για το ξενοδοχείο. Πανέμορφο, σε ήσυχη περιοχή, με κομψή πολυτέλεια (και όχι σαν αυτό), φανταστικά toiletries και εξαιρετικό πρωινό μπουφέ!

Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας (όχι, δε βάζω τυχαία τον πληθυντικό, ο Woody κι εγώ είχαμε χωριστά δωμάτια, ROTFL), πήραμε το λεωφορείο από τη στάση απέναντι από το ξενοδοχείο για να πάμε στο κέντρο της πόλης. Κατεβήκαμε στην Odeonsplatz και εκεί μας περίμενε η Νίνα, μια πολύ καλή μου φίλη που ζει στο Μόναχο εδώ και τέσσερα χρόνια.

Το Μόναχο

Βγαίνοντας κιόλας από το μετρό, άρχισε ο φωτογραφικός καταιγισμός. Όσοι από σας με ξέρουν, καταλαβαίνουν τι σημαίνει να βγάζω εγώ φωτογραφίες... Τι να 'κανα όμως; Δικό μου φταίξιμο ήταν που ακριβώς πάνω από τη στάση, βρισκόταν το γοτθικό κτίριο του Δημαρχείου; Και τι κτίριο... Και τι υπέροχη πλατεία... Και τι υπέροχες όλες οι πλατείες και όλοι οι δρόμοι (και οι γωνίες και τα μαγαζιά και οι στοές και τα πάρκα και τα μνημεία) που συναντούσαμε στη βόλτα μας... I plead innocent, your honour.

(τα Βασιλικά Λιοντάρια - λένε πως αν τα ακουμπήσεις
και κάνεις μια ευχή, βγαίνει αληθινή...)

Πήγαμε με τη Νίνα στο Kaptol, όπου γιόρταζε γενέθλια μια συμφοιτήτριά της με την παρέα τους. Περάσαμε απίστευτα, γελάσαμε πολύ, φύγαμε με ένα CD δώρο, ανταλλάξαμε αγκαλιές, φιλιά και κομπλιμέντα, ήπιαμε μπύρα, φάγαμε σνίτσελ και ριζότο με λαχανικά, και το καλύτερο τιραμισού του γαλαξία... (σλουρπ, μιαμ)
Γυρίσαμε πανευτυχείς στο ξενοδοχείο, ήδη γεμάτοι εικόνες.
(Να το πω από τώρα για να είμαστε εξηγημένοι: οι φωτογραφίες που σας δείχνω εδώ είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα του συνόλου που έβγαλα. Μέσα σε 48 ώρες τράβηξα 500 στάσεις και 6 βίντεο. Αφού συγκρατούμαι και ανεβάζω μόνο τόσες, πάλι καλά να λέτε! LOL)

[συνεχίζεται]

by Saigon