Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

AliceVerissi - Τα ασημένια παπούτσια

Πάει πολύς καιρός από το τελευταίο μας AliceVerissi, και είπαμε να κάνουμε ένα θεματικό που να ταιριάζει με το καλοκαίρι.
Τρία ζευγάρια γυναικεία καλοκαιρινά παπούτσια, όλα ασημί! Και τα ταχυδρομικά έξοδα δικά μας. :-)
Διαδώστε τα posts! Όταν βγαίνει κάτι καινούριο για αλισβερίσι, πάρτε το για να το χαρίσετε κάπου αλλού, πείτε το στους φίλους σας που μπορεί να ενδιαφέρονται, ή κάντε μια αναφορά με link στο blog σας αν είναι δυνατόν! Μη ντρέπεστε, τζάμπα είναι! Τα posts με διαθέσιμα αντικείμενα φέρουν την ετικέτα "πάρε κόσμε".

1. Τα ασημένια σανδάλια => Χαρίστηκαν!

Χαμηλά σανδάλια με λουράκι, νούμερο 38. Φορέθηκαν μία φορά.
* Τα ζήτησε η Ελένη και ελπίζουμε να τα χαρεί η ίδια ή κάποια από τις αδελφές της! *

2. Τα ασημένια τακούνια

Παντόφλες με λεπτό τακουνάκι, νούμερο 38. Φορέθηκαν μία φορά.

3. Οι ασημένιες σαγιονάρες => Χαρίστηκαν!

Σαγιονάρες Inblu, νούμερο 39. Αφόρετες, ολοκαίνουριες.
* Φεύγουν για τη Σοφία! Καλοφόρετες! *

Ξέρω πως δε μπορεί κανείς να διαλέξει παπούτσια χωρίς να τα δοκιμάσει, όμως είναι δωρεάν! Θα είναι χαρά μας να μάθουμε πως βρήκαν καλύτερη τύχη κάπου αλλού, παρά να τα τρώει το σκοτάδι.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αφήσουν σχόλιο εδώ από κάτω (εκεί που λέει "για πες, για πες...") για να ξέρουμε ποιο ζευγάρι θέλουν, και να μας στείλουν e-mail με τα στοιχεία τους για να ετοιμαστούν τα πακετάκια!

by Saigon

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Mix Tape (IV)


Ο Αλφ ο Εξωγήινος
Δεν είναι κρίμα που αυτή τη σειρά δεν την ξαναέδειξαν ποτέ? Τη λατρεύαμε!
Γενικώς πολλές από τις σειρές που βλέπαμε παλιότερα, και που άξιζαν, δεν προβλήθηκαν ξανά. Γιατί άραγε? Και γιατί κάθε χρόνο γεμίζουν το πρόγραμμα των καναλιών με επαναλήψεις-σκουπίδια? Πότε επιτέλους θα τους πιάσει κι αυτούς μια ρετρό διάθεση? :-P


Ο τροχός της μόδας
Το έχω ακόμα το "Fashion Wheel". Ήταν η πρώτη φορά που κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά μια ξυλομπογιά για παιδιά με το χρώμα του ανθρώπινου δέρματος. Ως τότε βολευόμασταν με ροζ (που παραήταν ροζ) ή τίποτα. Αυτή ήταν η αγαπημένη μου ξυλομπογιά, και την κράτησα για πάρα πολλά χρόνια έξω από το κουτί της, πάντα στη μολυβοθήκη στο γραφείο μου, για να τη βλέπω.


Το Game Boy
Αγαπημένο μου Game Boy. Μπορεί να μην είχαμε ποτέ δικό μας, πέρασα όμως ατελείωτες ώρες από τη ζωή μου κολλημένη στο Tetris, επιλέγοντας για μουσική υπόκρουση το Type C, το Menuet από τη Γαλλική Σουίτα no.3 σε Σι ελάσσονα του J. S. Bach (έτσι ακούγεται στην κλασική κιθάρα, έτσι ακουγόταν στο Game Boy).


O Φωτεινούλης Αγκαλίτσας
Πολύ θα 'θελα να τον είχα ακόμα. Σίγουρα θα άρεσε και στον Αστέρη!
Ο δικός μου ήταν με γαλάζιο σώμα και σκουφί. Όταν τον έσφιγγα άναβε το μουτράκι του με ένα πολύ γλυκό φως! Αργότερα που χάλασε η λάμπα του την έβγαλα, και η τσέπη χρησίμευσε ως κρυψώνα.


Το "Μάντεψε Ποιος"
Θυμάμαι τη "Μαίρη", με κάτασπρα μακριά μαλλιά και τεράστια σαρκώδη χείλη. Τον "Βασίλη", με ελαφριά φαλακρίτσα και μούσια. Μια καστανή με λουλουδάτο καπέλο. Έναν άλλο, που έμοιαζε απίστευτα με τον Προκόπη Παυλόπουλο (LOL). Πολύ μου λείπει αυτό το παιχνίδι, στην παλιά του έκδοση.


Τα Gummi Bears σε καρτούν
Ξεχάστε αυτή την αηδία (αναγούλα, όνειδος και αποτροπιασμός). Όποιος έβλεπε αυτά τα λαστιχωτά αρκουδάκια στην τηλεόραση κάθε σαββατοκύριακο και τα θυμάται ακόμα, ξέρει τη διαφορά. Κι ας μην ήταν τα αγαπημένα μου. Χίλιες φορές προτιμότερα από τη σημερινή κατάντια των τηλεοπτικών θεαμάτων για παιδιά γενικώς. Άτιμη κενωνία!

Απολαύστε το βίντεο για το Mix Tape Ιουλίου:

Ο "Μαστροχαλαστής"!!! :-)

by Saigon

Mix Tape (I), (II), (III)

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

On the move


Χαμένος λόγω στρατιωτικής θητείας, επιστρέφω για ένα On the move φωτορεπορτάζ. Μέρος της θητείας είναι φυσικά και οι έξοδοι, όπου μπορείς για λίγες ώρες να γίνεις και πάλι άνθρωπος και να βγεις, να δεις ανθρώπους που δεν είναι ντυμένοι στα χακί, και γενικά να ξεσκάσεις. Μέρος των εξόδων φυσικά είναι και τα λεωφορεία που σε πάνε στην κοντινή πόλη. Μέσα σε ένα τέτοιο λεωφορείο "ήρθε" και με βρήκε το ποστ αυτό. Καθισμένος πίσω απο την καρέκλα του οδηγού, θαμπώθηκα απο τον λιτό διάκοσμο του λεωφορείου. Ακολουθεί φωτορεπορτάζ και ανάλυση.
Στο λεωφορείο λοιπόν, μπροστά στο τζάμι, εκεί δηλαδή που ο οδηγός πρέπει να είναι συγκεντρωμένος για να μας πάει και να μας φέρει με ασφάλεια, βλέπουμε εναν μίνι ζωολογικό κήπο: αρκουδάκια, βατραχάκια, γοριλάκια, κροκοδειλάκια, κουνελάκια, καρδούλες, μια κορώνα (wtf?) και μερικά ζάρια απο ένα τεράστιο τάβλι.

Εδώ επίσης το απλό και λιτό ταμπλό, με highlight τα αστεράκια με στρασάκια πάνω στο μηχάνημα. Προσοχή: τα ζωάκια δεν είναι απλώς κολλημένα στο τζάμι. Σε κάθε κίνηση πάνε και πέρα-δώθε! Εννοείται!

Άλλος ένας δαιμόνιος συνδυασμός του καλόγουστου οδηγού: δύο διαβολάκια, ένα γοριλάκι που κρατάει μια καρδιά, ζάρια με εσωτερικό φωτισμό και μια ελληνική σημαία! Απο τον καθρέφτη βλέπουμε και το "κάλυμμα" του καθίσματος με πετσέτα που απεικονίζει άγρια τίγρη, πετσέτα αγορασμένη πιθανόν απο το παζάρι του Αιγινίου το οποίο και τιμούν η Saigon με τον Woody.

Το όργιο συνεχίζεται πάνω απο το παράθυρο, με ένα λιοντάρι που φαίνεται να κρέμεται απο τα άντερά του, ένα σκυλάκι με ξανθά αυτιά, μπιχλιμπίδια στον καθρέφτη, καρδούλες, ένα αρκουδάκι που πέφτει με αλεξίπτωτο (!) και ένα αρωματικό αυτοκινήτου με την μορφή του Tasmanian Devil πάνω στο σφυράκι απεγκλωβισμού (η αλήθεια είναι οτι αν πάθω ατύχημα στο λεωφορείο, τον χρειάζομαι έναν Ταζ να ηρεμήσω...)

Και κλείνουμε με έναν ρομαντικό τόνο: ένα ευλύγιστο τριαντάφυλλο, αρκουδάκια, μπλουζάκια, μάτι για την βασκανία, εικόνα της Παναγιάς της Σουμελά και γαλανόλευκη φούντα.

Τον αγαπώ τον οδηγό! Μιλάμε για την αποθέωση του γούστου, της πρακτικότητας και της λιτής, δωρικής σχεδόν διακόσμησης! Εύγε! Κάτι τέτοια μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω την θητεία μου (7 μήνες ακόμα!)

by Baygon

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

14 μηνών

Η ανταπόκρισή σας την προηγούμενη φορά με έπεισε πως σας αρέσουν τα βιντεάκια μας.
Ορίστε ένα ακόμα, λοιπόν, για όσους δεν το είδαν ήδη στο Facebook!

Δυστυχώς παραλείψαμε μερικά golden hits από το ρεπερτόριο του Ιουνίου, αλλά τα περισσότερα σουξέ της εποχής είναι εδώ για να τα απολαύσετε... :-)


by Saigon